jabekovi: ITALIA 2016

SICILIA
LOMBARDIA ● LAZZIO ● BASILICATA ● PUGLIA ● EMILIA ROMAGNA
Stelvio ● Bormio ● Bagnoregio ● Pitigliano ● Saturnia ● Gaeta
Villa San Giovanni ● Messina ● San Vito Lo Capo ● Erice ● Trapani ● Palermo Scopello ● Castellammare Del Golfo ● Etna ● Taormina ● Segesta ● Matera Arbelobello ● San Giovanni Rotondo ● Rimini

kliknij w zdjęcie aby je powiększyć

Passo dello Stelvio

2758 m n.p.m. - najwyższa przejezdna przełęcz we włoskich Alpach Wschodnich

Passo dello Stelvio

Bormio

Passo dello Stelvio

Civita di Bagnoregio

Umierającym miastem - la città che muore - nazywa się miejscowość Civita di Bagnoregio znajdującą się w regionie Lacjum w prowincji Viterbo. To trochę ponad 100 km na północ od Rzymu. Gdy z daleka dostrzegamy Civita, już na pierwszy rzut oka urzeka nas to, co widzimy. Później trwamy przez chwilę w zachwycie (robiąc równocześnie setki zdjęć). Po dokładnym przyjrzeniu się dostrzegamy, dlaczego miejsce jest określane mianem umierającego… Domy pamiętające bardzo odległe czasy stoją na stromym zboczu i wydaje się, że zaraz runą w przepaść… Jednak to właśnie swojemu szczególnemu położeniu miasteczko zawdzięcza rozpoznawalność. Jest ono niepowtarzalne, wyjątkowo malownicze, urzeka nas typowo włoskim pięknem oraz zniewalającymi widokami. Czy rzeczywiście czeka je nieuchronna śmierć? Civita di Bagnoregio ma długą historię. Etruskowie żyli tam już 2500 lat temu. Z czasem terytorium to przeszło w ręce Rzymian. Na rozwój miasteczka świetnie wpłynęło jego położenie przy via Cassia – szlaku prowadzącym z Florencji do Rzymu. W czasach średniowiecznych w Civita di Bagnoregio znajdowała się siedziba biskupa – dodawało to prestiżu i ściągało pielgrzymów. Urodził się tam św. Bonawentura – duchowny uznawany za jednego z doktorów Kościoła katolickiego. Bardzo ważnym momentem w historii Civita było trzęsienie ziemi z 1695 r., kiedy to zniszczeniu uległa duża część zabudowań. Miasto zostało odizolowane i zaczęło chylić się ku upadkowi. Ze względu na problemy w dotarciu do domostw ludność stopniowo przenosiła się w inne miejsca. Ostatecznie zostali tam nieliczni mieszkańcy. Kładka, którą obecnie można dostać się do Civita di Bagnoregio powstała dopiero w latach 60. XX wieku i od tego momentu zaczęło wracać tam życie

Civita di Bagnoregio

Miejsce to było i jest chętnie wykorzystywane przez włoskich filmowców. Kręcono tu miedzy innymi jedną z wersji “Pinokia” z Bobem Hoskinsem w roli Dżepetta

Pitigliano

Pitigliano znajduje się na południowym skraju Toskanii, w prowincji Grosseto. Stare miasto usytuowane jest na tufowej skale wysokiej na 313 m n.p.m., a właściwie skalnym cyplu otoczonym zadrzewionymi dolinami wyciętymi w skałach przez rzeki Lente, Meleta i Prochio. Obszar urwiska i otaczających go dolin był już zasiedlony przez ludzi kilka tysięcy lat temu. Ślady Etrusków pochodzą od VIII w. p.n.e., a pomiędzy I w. p.n.e., a II w. obecni byli tu Rzymianie. Pierwszy raz nazwa Pitigliano pojawia się w zapiskach z 1061 r. Od XI w. należało do hrabiów Aldobrandeschi rządzących Maremmą. Miasto rozwijało się w cieniu pobliskiej Sovany, wtedy stolicy hrabstwa. W 1293 r., dzięki małżeństwu, przeszło we władanie rodu Orsinich. Orsini stracili Sovanę na rzecz Sieny, swoją główną siedzibą uczynili Pitigliano i w XV w. nastąpił wielki rozkwit miasta, sprowadzono tu znanych artystów i architektów

Pitigliano

Saturnia

Terme di Saturnia

Saturnia

Gaeta

Villa San Giovanni - Messina
Przeprawa promowa na Sycylię

Lido San Vito

Erice

Niedaleko Trapani wznosi się Monte San Giuliano a na niej malutkie miasteczko Erice. Jego nazwa pochodzi podobno od Eryksa - półboga, syna Wenus i Bute. Góra wznosi się na ponad 750m i często spowita jest chmurami

Erice

Brama Porta Trapani

Erice

Brama Porta Trapani

Erice

Widok z Erice na górę Cofano

Erice

Castello di Venere

Erice

Chiesa Matrice

Widok z Erice na Trapani

Trapani

Palermo

Cattedrale Metropolitana della Santa Vergine Maria Assunta
Katedra Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej

Zbudowana na zlecenia arcybiskupa Palermo Gualtierro Offamilio w latach 1069 - 1190. Charakteryzuje się obecnością różnych stylów, ze względu na długą historię uzupełnień, zmian i prac renowacyjnych, z których ostatni miał miejsce w XVIII wieku. W lipcu 2015 została wpisana na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO razem z innymi zabytkami architektury arabsko-normańskiej w Palermo oraz katedrami w Monreale i Cefalù

Palermo

Cattedrale Metropolitana della Santa Vergine Maria Assunta
Katedra Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej

Palermo

Trinacria - symbol Sycylii

Palermo

Quattro Canti

Piazza Vigliena - plac w Palermo, zbudowany w stylu barokowym w latach 1618–1620, położony w obrębie historycznego centrum miasta. Plac i rozmieszczone przy nim barokowe pałace powstawały w latach 1608–1620, według projektu Giulia Lasso. Plac usytuowany jest na skrzyżowaniu głównych ulic palermitańskich u zbiegu czterech historycznych dzielnic miasta. Każdy z czterech pałaców usytuowanych przy placu posiada identycznie skomponowaną elewację, podzieloną na trzy części oraz zdobioną posągami i kolumnami w jednym z klasycznych porządków greckich

Palermo

Quattro Canti

Palermo

Quattro Canti

Palermo

Fontanna Praetoriana

Monumentalna fontanna w Palermo . Znajduje się w samym sercu historycznego centrum i stanowi najważniejszy punkt orientacyjny Piazza Pretoria. Fontanna została zbudowana przez Francesco Camillianiego w mieście Florencja w 1554 roku, ale została przeniesiona do Palermo w 1574 roku

Palermo

Opuncja figowa

Palermo

Klasztor Kapucynów

Palermo

Katakumby w Palermo
Klasztor kapucynów

Znajdujące się tam mumie, w liczbie około 8000, są mumiami zarówno osób duchownych, jak i świeckich. Początkowo katakumby były przeznaczone dla zmarłych kapucynów tutejszego klasztoru, ale z czasem zezwolono na pochówek w tym miejscu zamożnych świeckich mieszkańców miasta. Pierwszych zmarłych pochowano tam w XVI wieku, zaś jedną z ostatnich tam pochowanych osób była dwuletnia Rosalia Lombardo, która spoczęła w katakumbach w latach 20. XX wieku. Zmumifikowane ciała są w całości ubrane; stoją, leżą lub wiszą na ścianach. Podzielone są według płci i pozycji społecznej. W poszczególnych salach można zobaczyć m.in.: prałatów, kupców, profesorów, mieszczan w odświętnych strojach; dziewice, które nie zdążyły wyjść za mąż (są w sukniach ślubnych), całe familie, jak również małe dzieci czy kobiety

Rosalia Lombardo (ur. 13 grudnia 1918 w Palermo, zm. 6 grudnia 1920)

Włoska dziewczynka, której ciało po śmierci zostało zabalsamowane i było jednym z ostatnich, które pozwolono umieścić w Katakumbach Kapucynów w Palermo. Mumia nazywana jest „La Bella Addormentata”, czyli „Śpiąca Królewna”. Gdy dziewczynka zmarła na zapalenia płuc, jej ojciec zwrócił się do znanego balsamisty Alfredo Salafii (1869–1933) z prośbą o zabalsamowanie córki. Dzięki wyjątkowej technice stosowanej przez Salafię, ciało zostało bardzo dobrze zachowane. Prześwietlenie wykazało, że organy wewnętrzne są w bardzo dobrym stanie. Ciało Rosalii Lombardo znajduje się w małej kaplicy na końcu drogi przez katakumby, zamknięte w trumnie ze szklanym wiekiem, na marmurowym postumencie. Na zdjęciu w National Geographic z 2009 widać początki objawów rozkładu zwłok, przede wszystkim zmianę koloru skóry. Aby zapobiec zepsuciu ciała, mumię przeniesiono do suchszego pomieszczenia w katakumbach, a oryginalną trumnę zamknięto hermetycznie w większej szklanej, wypełnionej azotem. Potem mumię przeniesiono z powrotem na pierwotne miejsce, obok innych mumii dzieci. Nadal pozostaje najlepiej zachowanym ciałem w katakumbach

Monreale

Katedra Santa Maria Nuova
Duomo di Monreale

Kościół katedralny pod wezwaniem Matki Boskiej w Monreale na Sycylii. Budowla znajduje się pod kuratelą archidiecezji Monreale. Nosi honorowy tytuł papieski bazyliki mniejszej. W 2015 katedra została wpisana na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO razem z zabytkami architektury normańsko - arabskiej w Palermo oraz z katedrą w Cefalù

Monreale

San Vito lo Capo

El Bahira Camping Village

San Vito lo Capo

El Bahira Camping Village

San Vito lo Capo

Tonnara di Scopello

Castellammare del Golfo

Etna

Etna - czynny stratowulkan we Włoszech, na wschodnim wybrzeżu Sycylii. Jest to obecnie najwyższy i największy w Europie stożek wulkaniczny. Etna zajmuje powierzchnię co najmniej 1250 km². Wulkan zaczął powstawać ok. 500 tys. lat temu. Pierwsze wzmianki o erupcjach pochodzą z ok. 1500 roku p.n.e.; szacuje się, że od tamtego czasu do dziś było ponad 200 wybuchów. Aktualna wysokość to ok. 3340 m n.p.m. (z uwagi na aktywność wulkanu wartość ta ulega ciągłym zmianom). Od 1987 roku część obszarów Etny chroniona jest poprzez Park Regionalny Etna. W 2013 roku wulkan został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO

Etna

Taormina

Taormina w oczach wielu jest jednym z najpiękniejszych miasteczek Sycylii, a na pewno tym najciekawiej położonym. Historyczne stare miasto znajduje się na wysokim wzgórzu tuż przy wybrzeżu Morza Jońskiego. Z drugiej strony, w oddali, widoczny jest wulkan Etna. Nad tym aktywnym wulkanem często unosi się chmura dym, a w miesiące zimowe pokryty jest śniegiem. Bezpieczne położenie miasta od zawsze było istotnym czynnikiem dla rządzących Sycylią. W czasach rządów Greków i potęgi Syrakuz do Taorminy przybywali mieszkańcy z tracącego na znaczeniu Naxos, a po zdobyciu Sycylii przez Rzymian w III wieku przed naszą erą Taormina stała się jednym z najważniejszych miast całej wyspy. Sytuacja taka utrzymywała się aż do X wieku, gdy to Sycylię podbili Arabowie

Taormina

Piazza IX Aprile

Taormina

Piazza IX Aprile

Taormina

Kościół San Giuseppe na placu Piazza IX Aprile

Taormina

Piazza del Duomo

Taormina

Cattedrale di San Nicola

Taormina

Piazza del Duomo

Taormina

Cattedrale di San Nicola

Taormina

Teatr Grecki - najsłynniejszy zabytek Taorminy i jeden z najbardziej znanych zabytków Sycylii został wykuty w skale w epoce hellenistycznej, a następnie przebudowany przez Rzymian i dostosowany do występów gladiatorów. Panorama rozciągająca się z widowni teatru stanowiąca jednocześnie naturalną scenerię zaliczana jest do najpiękniejszych w Europie

Taormina

Trinacria

Symbol Sycylii, którym jest meduza o głowiekobiety, do której dołączone zostały trzy zgięte w kolanach nogi. Na głowie, imitację włosów, stanowią zaplątane pomiędzy sobą węże, spośród których wystają trzy łany zboża oraz skrzydła

San Vito lo Capo

El Bahira Camping Village

San Vito lo Capo

El Bahira Camping Village

San Vito lo Capo

El Bahira Camping Village

San Vito lo Capo

Opuncja figowa

Segesta

Grecka świątynia pochodzi z około 430 p.n.e.

Kilka faktów wskazuje na to, że świątynia nigdy nie została faktycznie zakończona. Kolumny nie są żłobione jak powinny być normalnie w doryckiej świątyni i nadal istnieją występy w blokach stanowiących podstawę świątyni(używane do podnoszenia bloków, ale zwykle usuwane po montażu). Brakuje również komory świątyni i nigdy nie było dachu. Świątynia jest również niezwykła przez to, że grecka świątynia była w mieście nie zamieszkałym przez Greków

Segesta

Messina - Villa San Giovanni
Przeprawa promowa z Sycyli

efekt trzęsienia ziemi

Matera

Matera jest uważana za jedno z najstarszych miast świata. Była niegdyś stolicą regionu Lukania (to potoczna nazwa regionu Bazylikata). Założona została wokół głębokiego wąwozu rzeczki Gravina stanowiącego naturalny podział pomiędzy dwoma antycznymi dzielnicami: „Sasso Barisano” i „Sasso Caveoso”. Archeologicznej dokumentacji potwierdza obecność w Materze ludzi już od czasów paleolitu. Matera słynna jest przede wszystkim z Sassi – obejmującej unikatowe domostwa i groty drążone w skałach i wąwozach, gdzie jeszcze do niedawna mieszkali ludzie. Jako ciekawostkę warto dodać, że właśnie tam kręcono wiele scen do „Pasji” Mela Gibsona, ponieważ miasto bez specjalnych zabiegów odgrywało dawną Jerozolimę

Matera

Alberobello

Trullo - niewielki, zwykle jednopoziomowy budynek mieszkalny, zbudowany z kamienia wapiennego bez zaprawy najczęściej na planie w kształcie kwadratu lub koła, kryty stożkowatym dachem układanym również z kamieni, zwieńczony przeważnie krzyżem lub, rzadziej, innym symbolem, często z bielonymi ścianami zewnętrznymi, charakterystyczny dla regionu Apulia w południowych Włoszech. Najwięcej budowli typu trulli zachowało się do dziś w miejscowości Alberobello w prowincji Bari, gdzie jest ich około 1500, pobliskim miasteczku Martina Franca oraz w okolicznych wioskach. Trulli z Alberobello wpisane zostały na Listę Światowego dziedzictwa UNESCO. Pochodzenie i wiek tych budynków są niewyjaśnione. Nigdzie indziej w całej Europie tego typu budynki nie są spotykane. Jest o tyle dziwne, że w klimacie śródziemnomorskim charakterystycznym przecież nie tylko dla tego niewielkiego obszaru południowych Włoch mają takie właściwości, iż dają pożądane ciepło zimą i chłód latem. Nieznane jest również znaczenie niektórych kamiennych symboli będących zakończeniem części dachów, większość z nich jest zwieńczona krzyżem. Także na niektórych dachach budynków namalowane są znaki hieroglificzne o niewiadomym znaczeniu

Alberobello

Alberobello

Alberobello

San Giovanni Rotondo

Santuario Padre Pio

San Giovanni Rotondo

Padre Pio

San Giovanni Rotondo

Rimini

źródlo:

https://www.italiapopolsku.com/civita-di-bagnoregio/

http://www.peregrynacje.pl/pitigliano.html

http://www.metal.agh.edu.pl/~wilk/Sycylia/Erice.html

https://www.jedziemynasycylie.pl/erice.html

wikipedia.pl

strona prywatna - kopiowanie i rozpowszechnianie materiałów zabronione

ITALIA 2016

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz