VRIJEME USPOMENA
Zagreb ● Slunj - Rostoke ● Sevid ● Primošten ● Stari Trogir ● Marina
Vinišće ● Najevi ● Trogir ● Otok Čiovo ● Voluja ● Omiš
Brela ● Baška Voda ● Biokovo ● Makarska
Split ● Knin ● Varaždin
kliknij w zdjęcie aby je powiększyć
Zagreb
Dworzec Główny - Zagrebački Glavni Kolodvor
Dworzec Główny - Zagrebački Glavni Kolodvor
Dworzec Główny - Zagrebački Glavni Kolodvor
Dworzec Główny - Zagrebački Glavni Kolodvor
Główna stacja kolejowa w Zagrzebiu i największa w Chorwacji. Stacja posiada 6 peronów. Dworzec znajduje się przy placu Trg kralja Tomislava. Neoklasycystyczny budynek dworca wybudowano w latach 1890-1892, a architektem był Węgier Ferenc Pfaff, autor wielu dworców kolejowych w węgierskiej części Austro-Węgier. Obiekt przeszedł remont w latach 1986-1987 (przed Uniwersjadą w 1987 roku) oraz ponownie w 2006
Zagreb
Dworzec Główny - Zagrebački Glavni Kolodvor
Dworzec Główny - Zagrebački Glavni Kolodvor
Esplanade Zagreb Hotel
Co może łączyć wspaniały hotelowy budynek z minionego wieku i najsłynniejszą europejską kolej? Historia Esplanade Zagreb Hotel pokazuje, że bardzo wiele. Ten imponujący gmach hotelowy powstał w 1925 r., właśnie z myślą o pasażerach Orient Expressu. Kiedy Zagrzeb stał się częścią trasy luksusowego pociągu, funkcjonowało tam niewiele ośrodków o bardzo ograniczonej ilości miejsc. Turyści odwiedzający stolicę Chorwacji często nie mieli się gdzie zatrzymać, bo wszystkie pokoje w hotelach były nieustannie zajęte. Żeby Zagrzeb nie stracił statusu atrakcyjnego kierunku turystycznego i mógł przyjmować więcej gości, zdecydowano o wybudowaniu nowego gmachu hotelowego. Esplanade Zagreb Hotel był spełnieniem marzeń o luksusie i nowoczesności. Eleganckie wnętrza budynku w pełni spełniały oczekiwania majętnej klienteli. Przez wiele lat Esplanade Zagreb Hotel miał opinię najwspanialszego i największego hotelu w stolicy Chorwacji. Trasa Orient Ekspressu prowadziła przez Zagrzeb do 1939 r. Potem pociąg nie zatrzymywał się już w Chorwacji, ale legendarny Esplanade Zagreb Hotel stoi do dziś i wciąż zachwyca gości stylową architekturą i niepowtarzalnym klimatem. Budynek uważany jest za prawdziwy klejnot stylu art déco i przyciąga uwagę wielu miłośników historycznej architektury. W jego wnętrzach zatrzymywały się wyśmienite osobowości świata nauki, sztuki i polityki – Alfred Hitchcock, Elizabeth Taylor, Sophia Loren, Królowa Elżbieta II, Orson Welles i Louis Armstrong to tylko niektóre z nich. Z tym miejscem wiąże się też wiele ważnych dla Chorwacji wydarzeń, jak np. pierwsze wybory miss tego kraju. To tu otwarto pierwsze kasyno w kraju, które przyciągało graczy z całej Europy okolic. Esplanade Zagreb Hotel przez lata wyznaczał najwyższe standardy w branży hotelowej i tak pozostało do dziś. Pobyt w tym miejscu to obietnica niesamowitych wrażeń w otoczeniu luksusowych wnętrz o niezwykłej historii
Esplanade Zagreb Hotel
Zagreb
Esplanade Zagreb Hotel
Zagreb
Plac Króla Tomisława - Trg Kralja Tomislava
Chorwacki Teatr Narodowy - Hrvatsko Narodno Kazalište
Zachodnie ramię zielonej podkowy kończy się placem marszałka Tito (Trg maršala Tita), który jest uważany za jeden z najpiękniejszych w Zagrzebiu. Nad placem dominuje monumentalny neobarokowy budynek Chorwackiego Teatru Narodowego (Hrvatsko narodno kazalište), wzniesiony w latach 1894–1895, siedziba największej instytucji teatralnej w Chorwacji. Budynek otwierał cesarz Franciszek Józef I, a zaprojektowało go biuro projektowe Fellner & Helmer, znani budowniczowie kilkudziesięciu środkowoeuropejskich teatrów
Chorwacki Teatr Narodowy - Hrvatsko Narodno Kazalište
Saint Georg and Dragon - Posąg świętego Jerzego walczącego ze smokiem
Legenda o Świętym Jerzym zmarłym w 303 roku i Smoku opowiada o oswajającym i zabijającym smoka, który żądał ofiar z ludzi. Historia głosi, że smok pierwotnie wezwał mieszkańców wioski do oddania hołdu. Kiedy zabrakło im żywego inwentarza i bibelotów dla smoka, zaczęli raz w roku oddawać ludzki hołd. Było to do przyjęcia dla mieszkańców wioski, dopóki ukochana księżniczka nie została wybrana jako następna ofiara. Święty Jerzy ratuje księżniczkę wybraną na kolejną ofiarę
Chorwacki Teatr Narodowy - Hrvatsko Narodno Kazalište
Chorwacki Teatr Narodowy - Hrvatsko Narodno Kazalište
Chorwacki Teatr Narodowy - Hrvatsko Narodno Kazalište
Zagreb
Chorwacki Teatr Narodowy - Hrvatsko Narodno Kazalište
Chorwacki Teatr Narodowy - Hrvatsko Narodno Kazalište
Plac Josipa Jelačicia - Trg Josipa Jelačića
Plac Josipa Jelačicia - Trg Josipa Jelačića
Josip Jelačić - chorwacki hrabia i ban, zbrojmistrz polny Armii Cesarstwa Austriackiego, gubernator i generał komenderujący w Chorwacji i Slawonii, gubernator Rijeki, tłumił rewolucję w Wiedniu i powstanie węgierskie 1848–1849. 13 marca 1849 został mianowany na stopień zbrojmistrza polnego. Zjednoczył naród chorwacki
Plac Josipa Jelačicia - Trg Josipa Jelačića
Płaskorzeźba autorstwa Ivana Meštrovića
Plac Josipa Jelačicia - Trg Josipa Jelačića
Fontanna Manduševac
Manduševac w Zagrzebiu to zabytkowa fontanna i historyczne źródło znajdujące się w jednym z najważniejszych punktów miasta, na placu bana Josipa Jelačića. Jest ono przedstawione w herbie Zagrzebia. Źródło istniało w tym miejscu od czasów starożytnych, dostarczało mieszkańcom miasta wody pitnej do końca XIX wieku. Zgodnie z miejscową legendą to właśnie dzięki niemu Zagrzeb zyskał nazwę. Wódz jednego z plemion słowiańskich prowadził tędy swoją armię, woje byli zmęczeni i spragnieni. Wódz poprosił przechodzącą obok kobietę o imieniu Manda o wodę, używając słów: „Zagrebi, Mandušo!” („Zaczerpnij, Mando!). Kobieta wykopała w ziemi dół, z którego wytrysnęła woda, to zadecydowało o założeniu w tym miejscu osady. Do dziś źródło uważane jest za niezwykłe, mieszkańcy i turyści wrzucają do fontanny monety na szczęście
Nikola Tesla Statue
Nikola Tesla urodził się w serbskiej rodzinie we wsi Smiljan w Chorwacji, ówcześnie należącej do monarchii austriackiej. Był synem prawosławnego prezbitera Milutina Tesli i Georginy Mandić (nazywanej Dziuką). Jego ojciec chciał, aby również Nikola został kapłanem, jednak na skutek nacisku miejscowego nauczyciela, który wystarał się o stypendium dla Nikoli, został on ostatecznie wysłany na studia inżynierskie na politechnikę w Grazu. Na uczelni zwrócił na siebie uwagę profesora elektrotechniki, który pomógł mu podjąć pracę w urzędzie telegraficznym w Budapeszcie. Prawdopodobnie tam Tesla wpadł na pomysł konstrukcji obrotowego silnika na prąd przemienny, który mógłby być też prądnicą. Gdy urząd telegraficzny został sprzedany, Tesla pojechał do Paryża, gdzie podjął pracę w Continental Edison Company, francuskiej firmie produkującej prądnice, silniki i oświetlenie w oparciu o patenty Thomasa A. Edisona. Szybko uzyskał opinię osoby, która jest w stanie rozwiązać każdy problem. Jednak gdy naprawił instalację na stacji kolejowej w Strasburgu i tym samym uratował dobre imię firmy, nie dostał za swą pracę należytej zapłaty, złożył wymówienie i za radą przyjaciela udał się do Stanów Zjednoczonych, aby spotkać się z Edisonem.
Nikola Tesla jest dumą trzech narodów - Chorwatów, Serbów i Amerykanów. Posiadał te 3 obywatelstwa.
Nikola Tesla Statue
Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Katedrala Uznesenja Blažene Djevice Marije i Svetih Stjepana i Ladislava
Pierwszy, romański kościół stał w tym miejscu już w XI wieku (1093), ale został zniszczony przez najazd mongolski w 1242 r. Odbudowany w stylu gotyckim, był wielokrotnie przebudowywany, ostatni raz po trzęsieniu ziemi w 1880 roku w stylu neogotyckim. Prace prowadzono pod kierownictwem austriackiego architekta Hermanna Bollégo. Na jego polecenie dobudowano fasadę zwieńczoną dwiema neogotyckimi dzwonnicami o wysokości 104 i 105 metrów. Stanowią one wizytówkę i symbol miasta. Od wielu lat trwa renowacja świątyni
Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Katedrala Uznesenja Blažene Djevice Marije i Svetih Stjepana i Ladislava
Fontanna Matki Boskiej z Aniołami
Neogotycka fontanna zaprojektowana przez Hermanna Bollé. Pozłacane posągi zostały zaprojektowane przez Antona von Fernkorna, a cztery anioły reprezentują Wiarę, Nadzieję, Niewinność i Pokorę
Fontanna Matki Boskiej z Aniołami
Zagreb
Fontanna Matki Boskiej z Aniołami
Zagreb
Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Katedrala Uznesenja Blažene Djevice Marije i Svetih Stjepana i Ladislava
Zagreb
Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Katedrala Uznesenja Blažene Djevice Marije i Svetih Stjepana i Ladislava
Zagreb
Park Opatovina
Park Opatovina
Park Opatovina
Zagreb
Krwawy Most - Krvavi Most
Krótka ulica w Zagrzebiu, zlokalizowana w obrębie Górnego Miasta. Nazwa ulicy wywodzi się od dawnych, często bardzo krwawych, zatargów pomiędzy mieszkańcami dwóch osad, tworzących obecnie jądro zagrzebskiej starówki – Kaptolu i Gradca. Znajdował się tutaj ongiś most, łączący obie części, zlikwidowany w 1899. Pozostała po nim jedynie historyczna nazwa ulicy
Zagreb
Kamienna Brama - Kamenita Vrata
Kamienna Brama to jeden z najlepiej zachowanych zabytków starego Zagrzebia. Jest to budynek zbudowany na planie prostokąta, z wieżą o namiotowym dachu. Zagrzebską bramę charakteryzuje interesujący fakt - wrota na obu jej końcach nie znajdują się naprzeciw siebie. Drzwi zewnętrzne wychodzą w kierunku północnym, natomiast wewnętrzne otwierają się na zachód. Pod bramą przebiega ulica Kamenita, zamknięta obecnie dla ruchu drogowego. Kamienne Wrota są częścią dawnego systemu murów miejskich Gradca, najstarszej części Zagrzebia. Jest to również jedyna zachowana, spośród czterech bram pierwotnie wybudowanych wokół starówki chorwackiej stolicy
Kamienna Brama - Kamenita Vrata
Kamienna Brama - Kamenita Vrata
Kamienna Brama - Kamenita Vrata
Matka Boża z Kamiennej Bramy
Pochodzenie cudownego obrazu Matki Bożej z Kamiennej Bramy nie jest do dziś całkowicie pewne. Uważa się, że wizerunek wyszedł spod pędzla nieznanego z imienia miejscowego mistrza malarskiego w XVI lub XVII wieku. Pierwotnie znajdował się ponad wrotami bramy. Podczas pożaru z 31 maja 1731 roku, kiedy to spłonęły okoliczne budynki, cudowny obraz wyszedł bez większych zniszczeń, a jedynie z nadpaloną ramą. Legenda głosi, że ogień zgasł, gdy tylko osiągnął skraj wizerunku Maryi. W tym samym roku obraz umieszczono w barokowym ołtarzu ocalałym w poprzedniego pożaru w 1674 roku i ustawiono we wnęce wewnątrz przejścia bramy. W 1778 roku dodano ozdobną żelazną kratę autorstwa Ivana Korty. Na obrazie o wymiarach 57 na 47 cm widnieją Matka Boża z berłem w dłoni oraz mały Jezus w lewej dłoni trzymający jabłko królewskie, otoczeni przez anioły. Obie główne postaci noszą korony nałożone 31 maja 1931 roku, w dwusetną rocznicę cudownego ocalenia z pożaru. Nad obrazem widnieje tabliczka z napisem Pomoc we wszystkich problemach i przeciw ogniowi. 31 maja 1991 roku arcybiskub Zagrzebia, Franjo Kuharić ogłosił Matkę Bożą z Kamiennej Bramy patronką miasta, której święto, dzień 31 maja, jest obecnie obchodzony jako „dzień Zagrzebia”. Obecnie ołtarz jest popularnym miejscem kultu, przy którym zarówno miejscowi, jak i turyści ustawiaja zapalone świeczki w swoich intencjach. W przejściu bramy znajduje się także ławka z klęcznikiem, a wszystkie ściany pokryte są kamiennymi tabliczkami wotywnymi z wyrazami podziękowania za wysłuchanie modlitw
Kamienna Brama - Kamenita Vrata
Kamienna Brama - Kamenita Vrata
Kamienna Brama - Kamenita Vrata
Ulica Tkalčićeva
Nazwana imieniem znanego chorwackiego historyka i księdza - Ivana Krstitelja Tkalčića, ulica ta ma długą i bardzo zabawną historię. Poprzednio ulica ta nosiła nazwę Potok (ulica Strumień), ponieważ strumień płynął dokładnie w miejscu, gdzie obecnie znajduje się ulica. Woda z potoku (potok Medveščak) napływała z góry Medvednica i kończyła się fontanną Manduševac, słynną fontanną na placu Ban Jelačić. Jednak patrząc z góry, ulica Tkalčićeva z jej zakrzywionym kształtem wygląda jak prawdziwy strumień. Tak więc, strumień był przykryty i nadal, trochę wody spływa pod ulicą - nie zapomnij, że podczas picia pierwszej kawy w Zagrzebiu. Kolejna ciekawostka: w początkach XX wieku, aż do II wojny światowej, była to słynna ulica domów publicznych. Dziś Tkalčićeva słynie z barów, zabawy, energii i żywiołowości w dzień i w nocy
Ulica Tkalčićeva
Ulica Czerwonych Latarni
Na przełomie XIX i XX wieku prostytucja była legalna. W Zagrzebiu była reklamowana jako atrakcja turystyczna i przyczyniała się do rozwoju gospodarczego miasta. Ulica Tkalčićeva była głównym ośrodkiem burdeli . Aby otworzyć burdel, właściciel musiał zarejestrować się w ratuszu i otrzymać pozwolenie. Licencja wymagała dobrego zarządzania burdelem i zapewnienia wysokiej jakości usług. Kobiety pracujące w burdelach musiały przechodzić dwa razy w tygodniu badania lekarskie. Burdele nie mogły reklamować swojej obecności, ale na zewnątrz pozwolono postawić dyskretną, nietypowo kolorową latarnię
Ulica Tkalčićeva
Ulica Tkalčićeva
Ulica Tkalčićeva
Ulica Tkalčićeva
Zagreb
Zagreb
Zagreb
Kościół Świętego Marka - Crkva sv. Marka
Kościół Świętego Marka - Crkva sv. Marka
Kościół Świętego Marka - Crkva sv. Marka
Istnienie parafii w obecnym miejscu po raz pierwszy wzmiankowano w 1256 roku. 25 kwietnia 1256 roku król węgierski Bela IV zezwolił, by przed kościołem odbył się jarmark w okolicach wspomnienia św. Marka. Parafialna świątynia Gradca została wybudowana w stylu romańskim, najprawdopodobniej w pierwszej połowie XIII wieku. W drugiej połowie XIV wieku kościół został gruntownie przebudowany w stylu gotyckim, jednak nadal zachował szereg cech charakterystycznych dla poprzedniej epoki
Kościół Świętego Marka - Crkva sv. Marka
Kościół Świętego Marka - Crkva sv. Marka
Zagrebačka Uspinjača
Kolejka linowa w Zagrzebiu jest jedną z najkrótszych w Europie. Dolna stacja kolei znajduje się na ulicy Lilica, która jest największym pasażem handlowym i reprezentacyjną ulicą Zagrzebia. Górna stacja znajduje się w Górnym Mieście (tzw. Gradec). Gradec jest zabytkową dzielnicą Zagrzebia i siedzibą parlamentu Chorwacji. Podróż w jedną stronę trwa tylko minutę a cała długość trasy wynosi 66 metrów. Powstała w 1890 roku kolej jest w tej chwili chronionym zabytkiem, ale dalej pełni swoją pierwotną funkcję. Dwa wagoniki kursują co 10 minut
Zagrebačka Uspinjača
Saint Georg - Posąg świętego Jerzego
Saint Georg - Posąg świętego Jerzego
To druga, młodsza rzeźba Świętego Jerzego. Pierwsza - starsza stoi na Placu Marszałka Tito obok Teatru Narodowego. Ten nowszy, nieco nowszy - znajduje się przy Kamiennej Bramie, w Górnym Mieście. Powstał na początku XX wieku w Wiedniu i dopiero po 30 latach trafił do Zagrzebia, gdzie stał przed dworem rodu Mažuranić. Na nowe miejsce trafił w 1994 roku. Zadumany brązowy święty Jerzy, spełnił swe zadanie - zabił już kamiennego smoka. Skupiony modli się nad swą ofiarą, stracił sens swego życia. Pomnik jest nawiązaniem do działającego tu przez wieki Chorwackiego Bractwa Smoka, które obrało świętego Jerzego za swego patrona
Saint Georg - Posąg świętego Jerzego
Cmentarz Mirogoj - Gradsko Groblje Mirogoj
Jednym z często wymienianych w przewodnikach miejsc wartych odwiedzenia w Zagrzebiu jest Cmentarz Mirogoj (Groblje Mirogoj), który uznawany jest za jeden z piękniejszych cmentarzy w Europie. Ta główna nekropolia Chorwacji jest częstym miejscem spacerów mieszkańców Zagrzebia. Niektórym może wydawać się to dziwne, jednak my, po odwiedzeniu Mirogoj przestaliśmy się dziwić ludziom, którzy szukają ciszy i spokoju, miejsca do zadumy nad sensem życia, a przede wszystkim zapalić znicz na grobie bliskich. Cmentarz Mirogoj to również niezwykłe miejsce pod względem architektonicznym. Imponujących rozmiarów arkady z kopułami wznoszą się na odcinku kilkuset metrów. W arkadach znajduje się kolumbarium z prochami najsławniejszych Chorwatów. Od początku przyjęto, że cmentarz będzie wielowyznaniowy. Mirogoj został założony w 1876 roku. Usytuowany jest na północ od centrum miasta, na wzgórzach Medvednicy. Główny budynek – Kościół Chrystusa Króla wraz z arkadami zaprojektował Hermann Bollé. Budowa arkad, kopuły i kościoła trwała 50 lat, od 1879 do 1929 roku. Już w pierwszym roku, budowla została przetestowana przez silne trzęsienie ziemi, które w 1880 roku spowodowało bardzo wiele zniszczeń w mieście. Początki arkad przetrwały
Cmentarz Mirogoj - Gradsko Groblje Mirogoj
Cmentarz Mirogoj - Gradsko Groblje Mirogoj
Cmentarz Mirogoj - Gradsko Groblje Mirogoj
Cmentarz Mirogoj - Gradsko Groblje Mirogoj
Cmentarz Mirogoj - Gradsko Groblje Mirogoj
Cmentarz Mirogoj - Gradsko Groblje Mirogoj
Zagreb
Grób Franjo Tuđmana
Franjo Tuđman ur. 14 maja 1922 w m. Veliko Trgovišće, zm. 10 grudnia 1999 w Zagrzebiu - chorwacki wojskowy, polityk, historyk i nauczyciel akademicki, generał, działacz komunistyczny, następnie dysydent i więzień polityczny, współzałożyciel i lider Chorwackiej Wspólnoty Demokratycznej (HDZ), od 1990 do czasu swojej śmierci w 1999 pierwszy prezydent Chorwacji
Cmentarz Mirogoj - Gradsko Groblje Mirogoj
Cmentarz Mirogoj - Gradsko Groblje Mirogoj
Cmentarz Mirogoj - Gradsko Groblje Mirogoj - po trzęsieniu ziemi 2021
Cmentarz Mirogoj - Gradsko Groblje Mirogoj
Rastoke
Rastoke
Rastoke
Oprócz wspomnianych Jezior Plitwickich (kolejny cud natury znany w całej Europie, a pewnie i na świecie) mieliśmy okazję dokładnie przyjrzeć się także uroczemu Rastoke. W tym miejscu jedna rzeka wpada do drugiej (Slunczica do Korany). Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że Korana leży ok. 20 - 50 metrów niżej od pierwszej z rzek. Efekt jest wspaniały. Nurty rzek (zwłaszcza Slunczicy) wyżłobiły przez tysiąclecia w otaczającej skale kilkanaście małych i większych wysepek, pomiędzy którymi płynie z głośnym szumem rwący nurt, by już za chwilę opadać w kilkunastu różnych miejscach wspaniałymi wodospadami do Korany. A człowiek? Człowiek po prostu połączył te wysepki mostkami i groblami, zbudował młyny i domy mieszkalne i w rezultacie powstała mała perełka - urocze miasteczko młynów wodnych w Rastoke w Chorwacji. Podobno jeszcze sto lat temu było ich ponad sto! Dzisiaj zostało po nich niewiele. Lecz w zamian miejsce to można dokładnie obejrzeć, posiedzieć w uroczych knajpkach nad brzegiem ryczących strumieni, a przede wszystkim wspaniale odpocząć
Rastoke
Rastoke
Rastoke
Rastoke
Rastoke
Rastoke
Rastoke
Slunj
Restoran Feniks
Restoran Feniks
Restoran Feniks
Tak samo jak Rovinj czy Dubrownik, Primošten był dawniej wyspą. Właśnie od słowa premostiti (przerzucać most) pochodzi nazwa miasta. Primošten powstał w XVI w. jako osada obronna przed turkami. Pod koniec XIX w. Primošten otworzył się na świat likwidując mury obronne. Z fortyfikacji zachowała się jedynie brama główna oraz, gdzieniegdzie pozostałości po murach. Najbardziej znanym, górującym nad Primošten zabytkiem jest kościół Św. Jerzego, który stoi na szczycie półwyspu prawie od początku istnienia miasta. Kościół został odnowiony w 1760 roku. Przy kościele znajduje się cmentarz, może to dziwnie zabrzmi, z pięknym widokiem na Adriatyk. Z zabytków sakralnych znajdziecie także kościoły: Matki Boskiej Łaskawej z 1553r. oraz Św. Rocha z 1680r.
Stari Trogir Beach
Apartmani Najev
Apartmani Najev
Apartmani Najev
Marina
Marina
Najevi
Najevi
Najevi
Trogir - miasto w Chorwacji, w żupanii splicko-dalmatyńskiej, siedziba miasta Trogir. Jest miastem portowym położonym na wybrzeżu Morza Adriatyckiego, znajdującym się w środkowej Dalmacji. Jest połączony podnoszonym mostem z wyspą Čiovo. W 2011 roku liczył 10 923 mieszkańców. Starówka Trogiru wpisana jest na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO od 1997 roku. Zwarta, średniowieczna starówka Trogiru położona jest na wyspie. Wzdłuż portu znajduje się wysadzany palmami, szeroki bulwar, wokół którego skupia się wieczorne życie miasta. Znajdują się tam najważniejsze zabytki, ale też restauracje, bary i hotele. Historyczne centrum za pomocą mostu połączone jest z kontynentalną częścią Chorwacji. Drugi z mostów prowadzi na wyspę Čiovo. To właśnie na wyspie znajdują się kempingi i malownicze plaże najchętniej odwiedzane przez turystów w tym regionie
Historia
Założony w III wieku p.n.e. przez greckich kolonistów z wyspy Issa (dzisiejszy Vis) pod nazwą Tragurion (Kozia Wieś). Od tego czasu Trogir stał się znaczącym portem. W roku 304 cesarz Dioklecjan nakazał tutaj stracić biskupa Splitu Dujama za głoszenie wiary chrześcijańskiej. Od roku 1107 pod panowaniem węgierskim. W roku 1123 zniszczony przez Saracenów. Miasto odbudowano 70 lat później. Od 1420 pod panowaniem Weneckim
Zewnętrzna część starówki
Zewnętrzna część starówki
Zewnętrzna część starówki
Brama Morska
Trogir
Trogir
Trogir
Trogir
Trogir
Trogir
Promenada
Promenada - Twierdza Kamerlengo - Kaštel Kamerlengo
Twierdza Kamerlengo - Kaštel Kamerlengo
Budowlę obronną wzniesiono na przełomie XIV i XV w. według projektu Marina Radoje. Twierdza Kamerlengo to jeden z najważniejszych zabytków Trogiru. W skład kompleksu obronnego wchodzą trzy wieże, bastion, a także dziedziniec. W dobrym stanie zachowały się właściwie tylko mury wewnętrzne zabudowania popadły w ruinę kilka wieków temu. W XV w. twierdza była częścią systemu fortyfikacji miejskich, które łączyły ją ze znajdującą się opodal wieżą św. Marka. Nazwa Kamerlengo została nadana od funkcji tego miejsca - w twierdzy znajdowało się mieszkanie weneckiego urzędnika, nazywanego kamerlingiem, który odpowiadał za pobieranie podatków i ceł
Promenada - Twierdza Kamerlengo - Kaštel Kamerlengo
Kościół i Klasztor św. Dominika
Kościół i klasztor św. Dominika w Trogirze to jedna z wielu ukrytych budowli na starym mieście, założona przez braci z kościoła dominikanów, założona w pierwszej połowie XIII wieku (1216), o szczególnej roli w głoszeniu wiary katolickiej - stąd ich oficjalna nazwa: Zakon Braci Kaznodziei (łac. Ordo Fratrum Praedicatorum). Ponieważ głównym polem ich działalności było środowisko miejskie, w którym całe lub prawie całe życie społeczne toczyło się w średniowieczu, w 1265 r. Założyli klasztor i kościół w Trogirze, aby ich członkowie byli duchowo i intelektualnie wyżsi od innych, a materialnie byli przykładem skromności, prostoty i powagi. Ten styl życia musiał znaleźć odzwierciedlenie w budowie kościołów i klasztorów, a także w ich inwentarzu, odzieży itp
Promenada
Promenada
Wieża Zegarowa - Loggia Miejska
Loggia Miejska
Katedra św. Wawrzyńca - Katedrala Sv. Lovre
Katedra św. Wawrzyńca - zbudowana jest ona na ruinach kościoła zniszczonego przez Saracenów w 1123 roku. Budowa rozpoczęta została w roku 1193, a prace zakończyły… kilkaset lat później. Trudno się więc dziwić, że katedra stanowi mariaż stylów architektonicznych: od romańskiego począwszy, na barokowym skończywszy. Katedralna dzwonnica usytuowana jest niesymetrycznie, co nasuwa przypuszczenie, że w projekcie zakładano jeszcze jedną wieżę, ale z nieznanych nam przyczyn, nie powstała. Dzwonnicę wznoszono prawie 200 lat (1405-1598), a jej poszczególne piętra reprezentują różne style. Zwieńczenie czerwonym ostrosłupem przywodzi na myśl kościoły Wenecji. Dzwonnica Katedry św. Wawrzyńca przepięknie prezentuje się na tle nieba – to naprawdę misterna, koronkowa robota. Wejście do Katedry zdobi Radovanov Portal, czyli portal wykonany przez lokalnego mistrza Radovana w XIII wieku. Wnętrze Katedry kryje mnóstwo architektonicznych perełek. Wspomnijmy o dwóch: nietypowym sklepieniu z poprzecznymi łukami oraz kasetonowym sklepieniu z kamiennych klinów przylegających do siebie krawędziami - to ponoć pierwszy od czasów antycznych przykład stropu zbudowanego bez użycia podpór
Katedra św. Wawrzyńca - Katedrala Sv. Lovre
Katedra św. Wawrzyńca - Katedrala Sv. Lovre
Brama Lądowa - Kopnena Vrata
Brama Lądowa - usytuowana jest na przedłużeniu mostu łączącego staromiejską wysepkę z lądem, powstała w XIII wieku, a przebudowana w XVI wieku. Na gzymsie nad łukiem umieszczony jest lew św. Marka, a ponad nim figura bł. Jana z Trogiru (Jana Ursiniego - patrona miasta - w XI wieku był biskupem Trogiru, jego sarkofag znajduje się w Katedrze św. Wawrzyńca)
Trogir
Najevi
Omiš
Kościół św. Michała - Crkva sv. Mihovila
Kościół parafialny św. Michała w Omišu został zbudowany na początku XVII wieku, czego dowodem jest napis napisany po łacinie umieszczony przy bocznych drzwiach kościoła. Kościół był budowany głównie przez miejscowych budowniczych, więc stara kamienna dzwonnica została ukończona w XVIII wieku. Zewnętrzną stronę murów kościoła zdobią herby weneckich szlachciców oraz herb miasta Omiš
Twierdza Mirabela - Peovica
Twierdza Mirabela powstała w XIII wieku i przez długi czas służyła jako kryjówka dla piratów. Dzięki widokowi na całą miejscowość, piraci mogli bez problemu obserwować czy ktoś nie zmierza w ich kierunku. Z twierdzą związana jest też ciekawa historia. Podczas ataków tureckich na miasto w 1537 roku, mieszkańcy Omiša zebrali się na twierdzy i zaczęli bardzo głośno krzyczeć oraz strzelać. Echo jakie rozniosło się między górami i okolicy wystraszylo armię turecką i przegoniło wroga. Wojsko tureckie myślało bowiem, że ma do czynienia z niezliczoną liczbą uzbrojonych osób i szybko wycofało się z ataku. Na twierdzy znajduje się taras widokowy z którego widać cały Omiš, ujście rzeki Cetina oraz wyspę Brač. Na samym szczycie twierdzy również mieści się mały taras widokowy z którego krajobrazy są jeszcze bardziej malownicze
Kościół św. Michała - Crkva sv. Mihovila
Twierdza Mirabela - Peovica
Twierdza Mirabela - Peovica
Rijeka Cetina
Dzisiejsza nazwa Omiš pochodzi od średniowiecznej nazwy Olmissium/Almivssium, którą nadano miasteczku za panowania weneckiego władcy Almissa. Po tym, jak Ladislav z Neapolu sprzedał Dalmację Republice Weneckiej w 1409 roku, w 1444 roku Omiš uznał również panowanie Wenecjan, pod protektoratem których pozostawał do 1797 roku. Po upadku Republiki Weneckiej, Omiš do 1805 r. należał do Austrii, a od 1805 do 1813 r. był pod protektoratem administracji francuskiej. Po upadku Napoleona Omiš został zajęty, podobnie jak cała Dalmacja, przez administrację austriacką, pod zarządem której przetrwał do końca I wojny światowej. Ze względu na swoje położenie, Omiš był praktycznie nie do zdobycia dla żadnego z najeźdźców. Nawet Turcy, który podbili całą południowo-wschodnią Europę, a zatrzymali się jedynie u bram Wiednia, nie byli w stanie wedrzeć się do tego malowniczego miasteczka nad Cetiną. Między XII a XIV wiekiem Omiš znany był z siedliska piratów, którzy siali postrach wśród marynarzy przez wiele lat. Krążące legendy głoszą, że to właśnie w Omišu narodziło się piractwo. W czasie największych wypraw na czele omiskich piratów, którzy przez dwa stulecia atakowali papieskie galery i statki handlowe potężnej Wenecji, Dubrownika, Splitu czy Kotoru, stali książęta Kacics. Piraci z Omiša nie przepuścili nawet okazji, żeby zaatakować krzyżowców w drodze do Ziemi Świętej (w 1220roku). Piraci przemieszczali się po wodach statkami zwanymi Sagittas (strzałka), przystosowanymi do szybkiego ataku. Dopiero gdy miasto dostało się pod protektorat Wenecji, ukrócono piractwo na Morzu Adriatyckim
Rijeka Cetina
Rijeka Cetina
Rijeka Cetina
Twierdza Mirabela - Peovica
Twierdza Mirabela - Peovica
Twierdza Mirabela - Peovica
Twierdza Mirabela - Peovica
Twierdza Mirabela - Peovica
Twierdza Mirabela - Peovica
Omiš
Rijeka Cetina
Rijeka Cetina
Cetina - rzeka w Chorwacji mająca źródła w okolicach miejscowości o tej samej nazwie w Górach Dynarskich, na wysokości 385 m n.p.m. Ma długość 105 km, powierzchnia dorzecza - 3700 km². Na prawie całej długości jest kręta i rwąca co sprzyja uprawianiu raftingu. Przedziera się przez potężny masyw Mosor, tworząc głęboki i malowniczy kanion. Do Adriatyku uchodzi przełomem w miejscowości Omiš
Brela to małe turystyczne miasteczko położone na Riwierze Makarskiej. Miejscowość ta słynie przede wszystkim z malowniczych plaż, które zdobywają wiele nagród w kategorii najpiękniejszych plaż, zarówno tych w Europie jak i na świecie
Brela
Beach Punta Rata
Jest to jedna z najpiękniejszych żwirowych plaż na świecie, położona w rezerwacie przyrody, na cyplu porośniętym sosnowym lasem. W lipcu 2004 roku amerykańska gazeta Forbes umieściła tę plaże na liście 10 najpiękniejszych plaż na świecie. Ten wspaniały kawałeczek chorwackiego lądu znalazł się tam obok najpiękniejszych plaż świata, jak Copacabana, St. Tropez, Costa del Sol
Beach Punta Rata - Kamen Brela - Šakan
Beach Punta Rata - Kamen Brela - Šakan
Beach Punta Rata
Brela
Brela
Brela
Plaža Oseka
Plaža Oseka
Plaža Oseka
Pomnik św. Mikołaja Podróżnika
Patron żeglarzy i podróżników. Pomnik wykonany został w 1998 roku przez Mladena Mikulina
Pomnik św. Mikołaja Podróżnika
Baška Voda
Wielka Topola Biała - Gorica
Posadzona w 1910 roku. Objętość jej pnia wynosi 630 centymetrów
Posadzona w 1910 roku. Objętość jej pnia wynosi 630 centymetrów
Baška Voda
Baška Voda
Baška Voda
Baška Voda
Baška Voda
Baška Voda
Biokovo - masyw górski, położony w środkowej części wybrzeża dalmatyńskiego, o długości 36 km i szerokości 9,5 km. Największy i najwyższy masyw w Dalmacji, a obok Welebitu jedna z dwóch części Gór Dynarskich sięgających morza. Najwyższym szczytem jest góra Świętego Jerzego (Sveti Jure – 1762 m n.p.m.), drugi co do wysokości szczyt Chorwacji (po Vrh Dinare)
Skywalk - Szklany Taras Widokowy
Biokovo
Skywalk - Szklany Taras Widokowy
Skywalk Biokovo znajduje się na przełęczy Ravna Vlaška 1228 m n.p.m., mniej więcej na trzynastym kilometrze drogi prowadzącej na szczyt Sv Jure. Przeszklony taras w kształcie podkowy wystaje 12 metrów znad krawędzi klifu. Czas jaki należy poświęcić na dotarcie spod kas do punktu widokowego to ok 30 minut. Nie wolno zapominać, że drogi w PP Biokovo są bardzo wąskie i bardzo często auta mijają się „na żyletki”
Skywalk - Szklany Taras Widokowy
Skywalk - Szklany Taras Widokowy
Skywalk - Szklany Taras Widokowy
Skywalk - Szklany Taras Widokowy
Biokovo
Skywalk - Szklany Taras Widokowy
Skywalk - Szklany Taras Widokowy
Skywalk - Szklany Taras Widokowy
Skywalk - Szklany Taras Widokowy
Skywalk - Szklany Taras Widokowy
Biokovo
Skywalk - Szklany Taras Widokowy
Biokovo
Skywalk - Szklany Taras Widokowy
Skywalk - Szklany Taras Widokowy
Biokovo
Skywalk - Szklany Taras Widokowy
Skywalk - Szklany Taras Widokowy
Skywalk - Szklany Taras Widokowy
Skywalk - Szklany Taras Widokowy
Makarska
Split
Riva - Promenada
Split
Riva - Promenada
Riva - Promenada
Split
Riva - Promenada
Riva - Promenada
Split
Riva - Promenada - Południowa Fasada Pałacu Dioklecjana
Riva - Promenada - Południowa Fasada Pałacu Dioklecjana
Split
Jadrolinija - chorwacka spółka przewozowa założona w Rijece 20 stycznia 1947. Głównym jej polem działalności jest przewóz samochodów i pasażerów na liniach promowych pomiędzy wyspami wzdłuż adriatyckiego wybrzeża Chorwacji, a także na liniach międzynarodowych, głównie większymi promami do Włoch (Ancona, Bari) i z powrotem
Židovski Prolaz
Židovski Prolaz
Synagoga powstała w XVI wieku w zachodniej części Pałacu Dioklecjana poprzez połączenie pięter dwóch średniowiecznych domów i jest jedną z najstarszych zachowanych synagog w Europie. Obecny wystrój wnętrza synagoga uzyskała około 1728 roku. Synagoga jest nadal czynna i jak przed wiekami modlą się w niej miejscowi żydzi
Židovski Prolaz
Grzegorz z Ninu - Grgur Ninski
Grzegorz z Ninu - biskup Ninu w latach 900–929. Uważany w chorwackiej literaturze historycznej XIX w. za obrońcę języka i pisma słowiańskiego. Na synodach w Splicie w 925 i w 928 miał zabiegać o formalne wprowadzenie języka chorwackiego do liturgii katolickiej, która wówczas prowadzona była w jęz. łacińskim. Grzegorz z Ninu upamiętniony jest na brązowych pomnikach w Varaždinie (podarowany miastu 20 września 1931), Splicie i Ninie. Wszystkie posągi wykonał chorwacki rzeźbiarz Ivan Meštrović. Pomnik w Ninie, nieopodal kościoła św. Krzyża, to mniejsza replika posągu w Splicie, poświęcona 10 września 1969 w 900 rocznicę wydania dokumentu króla chorwackiego Piotra Krzesimira IV przekazującego leżącą w pobliżu Ninu wyspę Maun klasztorowi św. Krševana w Zadarze. Posąg Grzegorza w Splicie stał pierwotnie w perystylu pałacu cesarza Dioklecjana (III–IV wiek). Podczas II wojny światowej pomnik został przeniesiony przez wojska włoskie poza miasto i ustawiony poza Złotą Bramą. Według legendy dotknięcie dużego palca lewej stopy posągu ma zapewnić zdrowie i szczęście
Grzegorz z Ninu - Grgur Ninski
Katedrala Posvećena Uznesenju Blažene Djevice Marije - Katedrala Sv. Dujma
Katedra w Splicie pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (chor. Uznesenju Blažene Djevice Marije), znana także jako katedra Świętego Domniona (chor.: katedrala sv. Duje lub katedrala sv. Dujma) - główna świątynia rzymskokatolickiej archidiecezji splicko-makarskiej w Chorwacji. Jest to dawne mauzoleum cesarza Dioklecjana, wchodzące w skład Pałacu Dioklecjana, przebudowane w VIII wieku na katedrę. Katedra całkowicie zachowała architekturę ośmiokątnej budowli. W XIII wieku otrzymała monumentalne drewniane odrzwia (rzeźby Buviny) i kamienną ambonę. Katedra przykryta jest kopułą, wewnątrz której niegdyś znajdowała się piękna mozaika. Główny ołtarz pochodzi z XVII wieku. Romańskie stalle z XIII wieku są najstarszymi na terenie całej Dalmacji. Pod katedrą znajduje się krypta, która w okresie późniejszym zamieniona została w kaplicę św. Łucji. W katedralnym skarbcu bogate zbiory srebrnych i złotych naczyń liturgicznych, a w archiwum bezcenne materiały (m.in ewangelia z VIII wieku). Romańska wieża katedry została zbudowana w XIII-XVI wieku (przebudowana w XIX-XX wieku). U podnóża dzwonnicy - dwa romańskie lwy oraz egipski sfinks z czarnego granitu (XV wiek p.n.e.). Zachowała się jedynie cella z bogatym portalem
Pałac Dioklecjana
Pałac Dioklecjana w Spalatum (Split) - rezydencja cesarza Dioklecjana zbudowana na przełomie III i IV wieku jako obronna willa przeznaczona na jego siedzibę po abdykacji. Położoną nad adriatycką zatoką rezydencję wzniesiono w 295-305 n.e., w latach rządów Dioklecjana jako augusta, przebywającego tam aż do śmierci. Ostatnim z rzymskich cesarzy wykorzystujących ją jako siedzibę był Juliusz Nepos. W VII wieku została ona wtórnie zasiedlona przez uchodźców ze zdobytej i zajętej przez Awarów i Słowian (615) pobliskiej Salony (Salonae), i w wyniku przebudowy przekształcona na bizantyjską osadę miejskę pod nazwą Aspalatos (Spalatos), która dała początek i miano obecnemu Splitowi. Obecnie kompleks pałacowy stanowi centrum chorwackiego Splitu. W roku 1979 wraz z zabytkowym centrum miasta został wpisany do wykazu światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO. Przebiegająca pod pałacowymi murami nadbrzeżna promenada Riva to salon Splitu, miejsce spotkań, przechadzek (corso) i życia towarzyskiego
Pałac Dioklecjana
Pałac Dioklecjana
Pałac Dioklecjana
Pałac Dioklecjana
Pałac Dioklecjana
Pałac Dioklecjana
Pałac Dioklecjana
Pałac Dioklecjana
Pałac Dioklecjana
Pałac Dioklecjana
Pałac Dioklecjana
Pałac Dioklecjana
Wrota Katedry Sv. Dujma
Wrota zasługują na szczególną uwagę. Stworzył je w drewnie orzechowym średniowieczny rzeźbiarz chorwacki Andrija Buvina w 1214 roku. Poszczególne panele przedstawiają sceny z życia Chrystusa. Wrota stanowią przykład sztuki romańskiej
Katedrala Sv. Dujma
Katedrala Sv. Dujma
Zabytkowy ołtarz w katedrze św. Dujama
Ołtarz Sv. Anastazego
Riva - Promenada
Riva - Promenada
Voćni Trg - Targ Owocowy
Voćni Trg - Targ Owocowy - Pomnik Marko Marulića - Pałac Rodziny Milesi z XVII wieku ze spektakularną barokową fasadą, jeden z najlepszych przykładów tego stylu w całej Dalmacji
Ulica Marmontova
Ulica Marmontova
Split
Split By Night
Split By Night
Split By Night
Split By Night
Split By Night
Split By Night
Twierdza Knin - Kninska Tvrđava
Twierdza Knin - znajduje się w pobliżu najwyższej góry w Chorwacji (Dinara) i źródła rzeki Krka. Jest to druga co do wielkości twierdza w Chorwacji i najważniejsza twierdza obronna. Budowę twierdzy rozpoczęto już w IX wieku, natomiast obecny stan został podniesiony w XVII i XVIII wieku. Osiągnął swój szczyt za panowania Demetriusa Zvonimira, króla Chorwacji od 1076r., Ponieważ służył jako polityczne centrum Królestwa Chorwacji. Znajduje się na głównym korytarzu transportowym prowadzącym z Dalmacji do kontynentalnej Chorwacji i Bośni. Twierdza Knin leży na szczycie stromej góry Spas, zaledwie 100 metrów nad chorwackim miastem Knin, którego historyczne położenie powstało dość wcześnie u podnóża tej samej góry. Wykopaliska archeologiczne wskazują, że obszar ten był zaludniony od VI wieku. Ma 470 metrów długości i 110 metrów szerokości i jest wyniesiony na wysokość 345 metrów nad poziomem morza. Oryginalny wygląd, ze względu na brak materiałów, nie jest do końca znany. Według innych podobnych fortyfikacji z tamtego okresu przypuszcza się, że był otoczony wysokimi murami, a konstrukcję dostosowano do terenu; w niektórych miejscach jest chroniony przez strome zbocza
Twierdza Knin - Kninska Tvrđava
Twierdza Knin - Kninska Tvrđava
Twierdza Knin - Kninska Tvrđava
Twierdza Knin - Kninska Tvrđava
Twierdza Knin - Kninska Tvrđava
Twierdza Knin - Kninska Tvrđava
Twierdza Knin - Kninska Tvrđava
Twierdza Knin - Kninska Tvrđava
Twierdza Knin - Kninska Tvrđava
Twierdza Knin - Kninska Tvrđava
Twierdza Knin - Kninska Tvrđava
Twierdza Knin - Kninska Tvrđava
Twierdza Knin - Kninska Tvrđava
Twierdza Knin - Kninska Tvrđava
Twierdza Knin - Kninska Tvrđava
Twierdza Knin - Kninska Tvrđava
Twierdza Knin - Kninska Tvrđava
Twierdza Knin - Kninska Tvrđava
Twierdza Knin - Kninska Tvrđava
Twierdza Knin - Kninska Tvrđava
Twierdza Knin - Kninska Tvrđava
Plac Kralja Tomislava
Pierwsze pisemne wzmianki o Varaždinie pochodzą z 1181 roku. Na początku XIII wieku, miasto stało się gospodarczym i wojskowym centrum północnej Chorwacji. Najazdy wojsk osmańskich spowodowały, że całe miejskie życie odbywało się w pobliżu twierdzy. Ta, bardzo ważna dla chorwackiej historii miejscowość, w połowie XVIII wieku (1756-1776), przez 20 lat stolicą Chorwacji. W 1756 roku Ban Ferenc Nádasdy wybrał Varaždin na swoją oficjalną rezydencję, a Varaždin stał się stolicą całej Chorwacji. Był gospodarzem chorwackiego Saboru i Królewskiej Rady Chorwackiej założonej przez cesarzową Marię Teresę. W XVIII wieku Varaždin był siedzibą wielu chorwackich szlachciców, a w 1756 roku stał się chorwackim centrum administracyjnym. Pożar w 1776 roku zniszczył większość miasta, w wyniku czego instytucje administracyjne wróciły do Zagrzebia. Varaždin był siedzibą hrabstwa Varaždin w Królestwie Slawonii w monarchii austro-węgierskiej. W XIX wieku Varaždin został całkowicie przebudowany i rozbudowany. Był to piękny okres rozwoju miasta. Powstało rzemiosło, handel, a także produkcja jedwabiu i cegieł. Założono teatr oraz szkołę muzyczną. W XX wieku Varaždin stał się centrum przemysłowym północno-zachodniej Chorwacji. W chorwackiej wojnie o niepodległość w 1991 r. Varaždin cierpiał bezpośrednio tylko przez kilka dni, ponieważ ogromna baza armii Jugosławii Ludowej szybko się poddała
Plac Kralja Tomislava
Główny plac miejski. Przy placu znajduje się ratusz, wybudowany w XVI wieku, jedna z najstarszych kamiennych budowli w mieście. W zachodniej części placu znajduje się dom Ritz
Plac Kralja Tomislava
Pałac Drašković
Pałac Sermage
Spacerując po starej części miasta, ciężko przegapić Pałac Sermage, który posiada biało-brązową fasadę. W pałacu mieści się Galeria Dawnych i Współczesnych Mistrzów, posiadająca w swoich zbiorach dzieła malarskie, m.in. XV-wieczna „Madonna z żytem”
Plac bana Josipa Jelačića - Pałac Sermage
Plac przy którym mieści się pałac Sermage, znajdujący w pobliżu twierdzy Stari Grad. Niewielki plac z wielką historią. To z tego placu, ban Josip Jelačić, podczas Wiosny Ludów w 1848 roku ruszył na wojnę z Węgrami
Twierdza Stari Grad
Do głównych zabytków należy XVI budowla zwana Stari Grad (Stare Miasto), która jest nizinną twierdzą zbudowaną na przecięciu starożytnych dróg w pobliżu rzeki Drawy. Fundamentem architektonicznym fortyfikacji są czworokątne gotyckie wieże. W połowie XV wieku w pobliżu fortyfikacji został wybudowany spichlerz. W XVI wieku zamek stał się ważną twierdzą obronna przed inwazją turecką. W tym czasie zamek został przebudowany oraz otoczonymi fosami i murami obronnymi. Wybudowano także bastiony z niskimi obrotowymi wieżami połączone galeriami posiadającymi otwory na broń palną. Spichlerz znajdujący się na terenie twierdzy przekształcono w arsenał. Ostatnia rekonstrukcja budowli rozpoczęła się w 1983 roku i została ukończona w 1989 roku. W budynku znajdują się dziś zbiory Muzeum Miejskiego
Twierdza Stari Grad
Twierdza Stari Grad
Twierdza Stari Grad
Twierdza Stari Grad
Twierdza Stari Grad
Twierdza Stari Grad
Twierdza Stari Grad
Twierdza Stari Grad
Pomnik Grgura Ninskiego
Przed kościołem św. Jana Chrzciciela stoi pomnik Grzegorza z Ninu autorstwa Ivana Meštrovića. Meštrović stworzył trzy pomniki Grgura Ninskiego. Ten, najbardziej rozpoznawalny stoi przy Pałacu Dioklecjana w Splicie, drugi zaś stoi w Ninie. Ciekawostką jest fakt, że pomnik, obecnie stojący w Varaždinie, początkowo był przeznaczony do Splitu. Po przeniesieniu z perystylu poza mury Pałacu Dioklecjana okazało się jednak, że pomnik jest za mały i należy wykonać kolejny większy. Dzięki temu mieszkańcy Varaždina mają swojego, własnego „splicikiego” Grgura Ninskiego
Pomnik Grgura Ninskiego
Kościół Św. Mikołaja - Crkva Sveti Nikola
Parafia św. Mikołaja jest najstarszą parafią w Varaždinie pod wezwaniem patrona miasta Varaždin. Na fasadzie kościoła parafialnego św. Mikołaja, a nad ołtarzem głównym, widoczny jest historyczny herb miasta Varaždin z 1464 roku. Kościół znajduje się w centrum miasta, został zbudowany w XVIII wieku. na pozostałościach dawnego kościoła romańskiego z XII wieku, który w XV wieku rozbudowano i przebudowano w stylu gotyckim, w tym samym czasie, kiedy wzniesiono jego dzwonnicę. Średniowieczna dzwonnica pochodzi z 1494 roku i jest jednocześnie najstarszą dzwonnicą w mieście. Varaždin jest również znany jako „miasto dzwonnic” i „miasto aniołów”. W kościele nad głównym ołtarzem i pobliskimi ołtarzami wyróżniają się figury figlarnych aniołów
Kościół Św. Mikołaja - Crkva Sveti Nikola
źródło informacji:
● https://pl.wikipedia.org
● https://zagreb.wp.pl/artykul/czar-historii-na-wyciagniecie-reki-zabytkowe-hotele-w-zagrzebiu-ktore-warto-poznac-blizej
● https://www.itinari.com/pl/tkalciceva-the-most-vibrant-street-in-zagreb-q2ru
● https://podroze.onet.pl/ciekawe/chorwacja-cudowne-pomijane-rastoke/g5ts22x
● https://crolove.pl/omis-urokliwe-miasteczko-w-srodkowej-dalmacji/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz