jabekovi: IZRAEL & PALESTYNA 2014

Bajt Sahur - Pole Pasterzy ● Yad Vashem ● Hajfa ● Dżabal at-Tur - Góra Tabor Nazareth ● Kfar Kanna ● Kfar Nahum ● Jezioro Tyberiadzkie ● Tabgha
Nahr al-urdun - Jordan ● Morze Martwe ● Jeryho ● Jerusalem ● Bethlehem

kliknij w zdjęcie aby je powiększyć

Katowice

Airport Katowice

Katowice

Airport Katowice

Bethlehem - Betlejem

Hotel

Bethlehem - Betlejem

Hotel

Bethlehem - Betlejem

Bajt Sahur

Pole Pasterzy - Miejsce straży nocnej

Miejsce upamiętniające obecność pasterzy wezwanych przez anioła w noc Bożego Narodzenia, by oddać cześć nowo narodzonemu Jezusowi w pobliskim Betlejem. Lokalna tradycja chrześcijańska nazywa miejsce noclegu nowo testamentalnych pasterzy Polem Pasterzy

Sijar al-Ghanam - Sanktuarium

Pole Pasterzy - Miejsce straży nocnej

Bajt Sahur

Pole Pasterzy - Miejsce straży nocnej

Sijar al-Ghanam - Sanktuarium znajduje się pod opieką franciszkanów z Kustodii Ziemi Świętej

Bajt Sahur

Sijar al-Ghanam - Sanktuarium

Bajt Sahur

Sijar al-Ghanam - Sanktuarium

Bajt Sahur

Pole Pasterzy - Miejsce straży nocnej

Bajt Sahur

Pole Pasterzy - Miejsce straży nocnej

Bajt Sahur

Pole Pasterzy - Miejsce straży nocnej

Jerusalem - Jerozolima

Jad wa-Szem

Instytut Pamięci Męczenników i Bohaterów Holocaustu – instytut w Izraelu poświęcony żydowskim ofiarom Holocaustu, założony w 1953 roku w Jerozolimie na mocy Ustawy o Pamięci, przyjętej przez izraelski parlament Kneset. Zlokalizowany jest na Wzgórzu Herzl. Termin „Jad wa-szem” oznacza „miejsce i imię” lub „pomnik i imię” i zaczerpnięty jest z księgi Izajasza dam im miejsce w moim domu i w moich murach oraz imię lepsze od synów i córek, dam im imię wieczyste i niezniszczalne

Jerusalem - Jerozolima

Jad wa-Szem

Jerusalem - Jerozolima

Jad wa-Szem

Jad wa-Szem
Plac Warszawskiego Getta - Ściana Pamięci

Jad wa-Szem

Jad wa-Szem
Plac Janusza Korczaka

Jad wa-Szem
Ogród Sprawiedliwych Wśród Narodów

Na terenie Instytutu Yad Vashem rośnie kilka tysięcy drzew posadzonych ku czci Sprawiedliwych wśród Narodów Świata, wiele z nich posadzili sami Sprawiedliwi. Każde z drzew opatrzone jest tabliczką z imieniem i nazwiskiem Sprawiedliwego oraz krajem jego pochodzenia. Wśród drzew stoją pamiątkowe tablice, na których wyryto nazwiska wszystkich uhonorowanych – to ponad 26 tysięcy osób z kilkudziesięciu krajów

Jad wa-Szem

Hajfa

Hajfa

Har HaKarmel - Góra Karmel - Winnica Boga

Góra Karmel odgrywa wyjątkową rolę religijną i jest uznawana za świętą przez żydów, chrześcijan, muzułmanów, bahaitów, czcicieli Baala i starożytnych Greków („Góra Zeusa”). Mówi się, że Pitagoras zatrzymał się tam podczas swej wyprawy do Egiptu. W Starym Testamencie góra Karmel jest opisywana jako symbol piękna. Prorok Eliasz miał zamieszkiwać w tutejszych dwóch grotach i tam odbyć konfrontację z czcicielami Baala. Proroctwa biblijne odnoszą się do góry przedstawiając przyszłe błogosławieństwa Boże. Według tradycji chrześcijańskiej, rodzina Jezusa Chrystusa miała zatrzymać się tu wracając z Egiptu. Od pierwszych wieków chrześcijaństwa, pustelnicy zamieszkiwali tutejsze liczne groty

Hajfa

Har HaKarmel - Góra Karmel - Winnica Boga

Hajfa

Stella Maris - Klasztor Karmelitów Bosych

Klasztor karmelitów na górze Karmel w Hajfie, zbudowany w I. poł. XIX w., poświęcony jest Najświętszej Marii Pannie Gwieździe Morza (Stella Maris). Popularne miejsce pielgrzymek czcicieli Matki Bożej Szkaplerznej i wizyt turystycznych. Tytuł Przeora Klasztoru Stella Maris przysługuje przełożonemu generalnemu Karmelitów Bosych. Na górze Karmel powstała pierwsza wspólnota Zakonu Karmelitów. Kościół poświęcony jest także Świętej Rodzinie i prorokowi Eliaszowi. Figura proroka znajdująca się w krypcie upamiętnia jego częsty pobyt w tym miejscu

Hajfa

Stella Maris - Klasztor Karmelitów Bosych

Stella Maris - Klasztor Karmelitów Bosych - Grota Eliasza

Grota Eliasza jest świętszym miejscem w Izraelu. Prorok miał tu odpoczywać i medytować w IX w.p.n.e. nim ruszył na ratunek zagrożonej religii Jahwe. Opuściwszy jaskinię, wspiął się na szczyt Karmelu, gdzie stał ołtarz Baala i innych fenickich bóstw. Tam rzucił wyzwanie pogańskim kapłanom, by mocą swych modłów rozpalili ogień ofiarny. Nie udało im się to, natomiast Jahwe odpowiedział Eliaszowi i zesłał ogień z nieba. Stało się to na oczach Achaba, żydowskiego króla, który rozgniewał Boga, czcząc Baala za namową swojej żony Izebel. Achab zerwał wówczas z pogaństwem, a wyznawców Baala kazał wymordować nad rzeką Kiszon. To właśnie tutaj ukrywał się prorok Eliasz przed królem Achabem i królową Jezabelą, po tym, gdy zabił 450 bałwochwalczych kapłanów Baala

Stella Maris - Klasztor Karmelitów Bosych - Grota Eliasza

Hajfa

Hajfa

Panorama miasta i port

Hajfa

Ogrody Bahá'i

Hajfa

Ogrody Bahá'i

Hajfa

Ogrody Bahá'i - Mauzoleum Bába

W krajobrazie wyróżnia się jedna budowla. To świątynia bahaitów położona wśród ukwieconych perskich ogrodów. Ogrody Bahaitów to najczęściej odwiedzane miejsce w Hajfie. Bahaici nie uznają władzy duchownej oraz żadnej obrzędowości, ale uznają święte księgi. Religia Bahai głosi jedność w Bogu i braterstwo ludzkości.W 1953 roku zbudowali w Hajfie świątynię na planie dziewięcioboku. Jej kopuła pokryta jest złotem. Obiekt jest bardziej mauzoleum niż miejscem modlitw. Spoczywają w nim szczątki reformatora religijnego Baba, straconego w Persji. Baba był założycielem babizmu od którego wywodzi się bahaizm. W kompleksie tym spoczywa też wraz z rodziną prorok i duchowy przywódca bahaizmu Baha Allach. Po śmierci proroka, jego syn przekształcił ruch religijny w religię misjonarską. Islamsko-żydowską Hajfę ogłosił światową stolicą bahaizmu

Hajfa

Ogrody Bahá'i

Har Tawor - Góra Tabor

Według chrześcijańskiej tradycji góra Tabor była miejscem Przemienienia Jezusa Chrystusa i z tego powodu czasami jest nazywana Górą Przemienienia Pańskiego, jednak żadna z Ewangelii nie wymienia nazwy góry bezpośrednio. Trzej apostołowie ujrzeli tu swego mistrza rozmawiającego z Mojżeszem i Eliaszem. Ze względu na tę tradycję, góra Tabor stała się w IV wieku celem pielgrzymek. Według opisów pielgrzymów, w okresie bizantyjskim w VI wieku na górze wznosiły się trzy kościoły. Znajdowała się tutaj siedziba biskupa

Har Tawor - Góra Tabor - Bazylika Przemienienia Pańskiego

Bazylikę wybudowano w latach 1921-1924 na pozostałościach bizantyjskiego kościoła z V i VI wieku, a następnie kościoła z XII wieku. Budowę zrealizowano według projektu architekta Antonio Barluzziego, dla którego inspiracją był bizantyjski Kościół Symeona Słupnika w Aleppo w północnej Syrii. Dołączył on do niego elementy architektury romańskiej. Całość wzniesiono z białego kamienia wapiennego

o. Eleazar

w Kustodii Ziemi Świętej od 4 października 2006 roku

obecnie w BETANII – konwent św. Łazarza

Har Tawor - Góra Tabor - Bazylika Przemienienia Pańskiego

Nacerat - Nazaret

Bazylika Zwiastowania Pańskiego

Bazylika Zwiastowania Pańskieg - zbudowana w latach 1961-1969 rzymskokatolicka bazylika w mieście Nazaret, na północy Izraela. Jedna z trzech najważniejszych świątyń chrześcijańskich odwiedzanych przez pielgrzymów przybywających do Ziemi Świętej (po Bazylice Bożego Grobu w Jerozolimie i Bazylice Narodzenia Pańskiego w Betlejem). Jest to jedno z najważniejszych świętych miejsc katolicyzmu. Wchodzi ona w skład kompleksu sakralnego Klasztoru Franciszkanów w Nazarecie. Wedle tradycji chrześcijańskiej bazylika stoi na miejscu, w którym Archanioł Gabriel miał zwiastować Maryi, iż stanie się Matką Syna Bożego. Bazylika stała się celem pielgrzymek chrześcijan. Odwiedziło ją trzech papieży: Paweł VI (5 stycznia 1964 r.), Jan Paweł II (25 marca 2000 r.) i Benedykt XVI (14 maja 2009 r.)

Nacerat - Nazaret

Bazylika Zwiastowania Pańskiego

Kościół św. Józefa w Nazarecie

Według tradycji chrześcijańskiej sięgającej średniowiecza, w miejscu tym znajdował się warsztat ciesielski św. Józefa z Nazaretu (męża Marii z Nazaretu). Prawdopodobnie do warsztatu przylegał dom, w którym wychowywał się i dojrzewał Jezus Chrystus

Kościół św. Józefa w Nazarecie

Kfar Kanna - Kana Galilejska

Kościół Wesela

Kana Galilejska to miasteczko, w którym Jezus dokonał pierwszego cudu, przemieniając na weselu wodę w wino. Tutaj też uzdrowił syna urzędnika królewskiego. W miejscu tym wybudowano dwa kościoły – grecki i katolicki (na miejscu starszego, bizantyjskiego założenia, pochodzącego z VI wieku), w którym urzędują obecnie franciszkanie. W obu świątyniach stoją wiekowe, kamienne stągwie, zdaniem niektórych związane z cudem Chrystusa. Według tradycji w miejscu tym znajdowała się synagoga, w której miał miejsce ślub młodej pary. W ciągu wieków pokazywano miejsce Chrystusowego cudu w różnych miejscowościach. Od XVI wieku pątnicy odwiedzali w Kefer-Kanie podziemne pomieszczenie znajdujące się pod budowlą z kolumnami, którą oni sami określali jako kościół imperatora Konstantyna i jego matki Heleny. Kolumny i kapitele, które dzisiaj wspierają portyk franciszkańskiego kościoła, przypominają swym stylem synagogi z III-IV wieku. Pod posadzką kościoła odnaleziono fragment mozaiki z napisem w języku aramejskim: „Błogosławiona niech będzie pamięć Józefa, syna Talhuma, syna Butaha i jego synów, którzy sprawili tę „tblh”(mozaikę). Niech błogosławieństwo będzie nad nimi”

Kfar Kanna - Kana Galilejska

Kościół Wesela

Kościół Wesela
odnowienie ślubów

Kościół Wesela - podziemia

Kościół Wesela - kamienna stągiew

Wtedy Jego matka zwróciła się do posługujących: Zróbcie, cokolwiek wam powie! A było tam sześć kamiennych stągwi, ustawionych według żydowskich reguł czystości, każda mieszcząca około stu litrów wody. Jezus polecił: Napełnijcie stągwie wodą! I napełnili je aż po brzegi. Wówczas powiedział: Teraz zaczerpnijcie i zanieście staroście wesela! I zanieśli. Gdy starosta spróbował wody, która stała się winem – a nie wiedział, skąd się ono wzięło, gdyż wiedzieli o tym tylko posługujący, którzy jej zaczerpnęli – zawołał pana młodego i powiedział: Każdy stawia najpierw dobre wino, a gdy goście sobie podpiją – gorsze; ty jednak dobre wino zachowałeś aż do tej pory. W taki właśnie sposób, w Kanie Galilejskiej, Jezus dał początek znakom, ukazał swą chwałę i sprawił, że uczniowie uwierzyli w Niego. Potem wraz z matką, braćmi i uczniami udał się do Kafarnaum, gdzie razem spędzili kilka dni

Kościół Wesela - podziemia

Kfar Kanna - Kana Galilejska

Kościół Wesela

Góra Błogosławieństw

W 1935 odkryto w okolicach Góry Błogosławieństw ruiny kaplicy z mozaikami z IV–VI w. Kaplica wznosiła się nad grotą, o której pisała Egeria – Hiszpanka, odbywająca w IV wieku trzyletnią pielgrzymkę po Ziemi Świętej: Na górze znajduje się grota, Jezus wchodząc do niej wygłosił błogosławieństwa. W 1937 zbudowano tu sanktuarium upamiętniające Jezusowe błogosławieństwa. Kościół został zaprojektowany przez Antonio Barluzziego jako bryła na planie ośmiokąta, o ośmiu oknach z witrażami do łacińskich tekstów z Kazania na górze nawiązujących do liczby błogosławieństw. Dookoła kościoła biegną portyki z kolumnami. Jest to doskonały punkt widokowy na egzotyczne gaje z palmami, magnoliami, ale przede wszystkim na jezioro Genezaret (Tyberiadzkie), ruiny Kafarnaum i Tabghi oraz duży obszar Galilei. Kościół, jak i funkcjonujący tutaj dom pielgrzyma, jest pod opieką włoskich sióstr Franciszkanek Niepokalanego Serca Maryi

Góra Błogosławieństw - Sanktuarium

stuła Pawła VI

papieski ornat Jana Pawła II

Góra Błogosławieństw - Sanktuarium

o. Eleazar

Góra Błogosławieństw - Sanktuarium

Góra Błogosławieństw

Góra Błogosławieństw - jezioro galilejskie / genezaret /

Kefar Nachum - Kafarnaum - miasto Jezusa

Insule - pozostałości po budynkach mieszkalnych antycznego Kafarnaum

Jezus przeniósłszy się z Nazaretu do Kafarnaum, napotkał tam Szymona, Andrzeja, Jakuba i Jana, rybaków łowiących ryby w Jeziorze Tyberiadzkim. Razem z celnikiem Mateuszem, powołał ich na swoich pierwszych uczniów (apostołów). Kolejne wersety biblijne opisują, że Jezus był bardzo dobrze znany w Kafarnaum i jego okolicach, i że dokonał tu wielu cudów: Jezus tutaj mieszkał, nauczał w synagodze, wypędził złego ducha z opętanego, uleczył teściową Szymona, trędowatego, sługę setnika i paralityka, a także przywrócił do życia córkę Jaira. To tu, według Nowego Testamentu Jezus chodził po wodach Jeziora Tyberiadzkiego. Ze względu na brak większej reakcji na jego nauczanie, Jezus przeklął Kafarnaum. Według tradycji chrześcijańskiej, po zmartwychwstaniu Jezusa, w Kafarnaum obok lokalnej gminy żydowskiej ukonstytuować miała się jedna z pierwszych gmin judeochrześcijańskich, której miejscem spotkań stać się miał dom apostoła Piotra i Andrzeja

Kefar Nachum - Kafarnaum - miasto Jezusa

Ruiny Białej Synagogi

Synagoga została zapewne zbudowana w IV lub V wieku, na miejscu wcześniejszej synagogi. Przypuszcza się, że powstała ona w 460 roku, jednak dokładna data jej budowy nie jest znana. Archeolodzy zgodzili się co do tego, że wzniesiono ją kilkaset lat po ukrzyżowaniu Jezusa Chrystusa i z pewnością nie jest to ta sama synagoga, w której modlił się i nauczał Jezus

Kefar Nachum - Kafarnaum - miasto Jezusa

Ruiny Białej Synagogi

Kefar Nachum - Kafarnaum - miasto Jezusa

Ruiny Białej Synagogi

Kefar Nachum - Kafarnaum - miasto Jezusa

Ruiny Białej Synagogi

Kefar Nachum - Kafarnaum - miasto Jezusa

Kościół pielgrzymkowy św. Piotra w Kafarnaum

Wykopaliska archeologiczne prowadzone w tym miejscu, odkryły kolejne warstwy struktur mieszkalnych, nad którymi w pierwszej połowie I wieku wzniesiono kościół. Jest on uznawany za „pierwszy kościół na świecie” i możliwe miejsce, w którym stał dom apostoła Piotra. W V wieku, na jego miejscu wzniesiono ośmiokątny kościół. W 1990 roku nad pozostałościami tych dawnych świątyń, wybudowano współczesny kościół pielgrzymkowy

Kefar Nachum - Kafarnaum - miasto Jezusa

Kościół pielgrzymkowy św. Piotra w Kafarnaum

Kefar Nachum - Kafarnaum - miasto Jezusa

Historia domu mieszkalnego, na którym stanął kościół, jest fascynująca. Badania archeologów dowiodły, że w I w. po Chr. był tu dom rodzinny należący do tzw. insula, czyli kompleksu połączonych ze sobą domostw i zabudowań gospodarczych. Judeochrześcijanie od początku znali to miejsce jako dom Piotra apostoła. Bardzo szybko dom przekształcono w domus ecclesia („dom – kościół”), miejsce spotkań i modłów chrześcijan. Potwierdzają to zarówno zapiski pątniczki Egerii, jak i graffiti znalezione na budynku kultowym, który w V w. przekształcono we właściwy kościół. Zbudowany on został na bazie dwóch ośmiokątów. Graffiti wykonano w językach greckim, aramejskim, syryjskim i łacińskim. Jedna z inskrypcji nazywa Piotra „obrońcą Rzymu”. Widoczna absyda pochodzi z V w.

Kefar Nachum - Kafarnaum - miasto Jezusa

Kościół pielgrzymkowy św. Piotra w Kafarnaum

Kefar Nachum - Kafarnaum - miasto Jezusa

Ruiny Białej Synagogi

Kefar Nachum - Kafarnaum - miasto Jezusa

Kefar Nachum - Kafarnaum - miasto Jezusa

Kościół pielgrzymkowy św. Piotra w Kafarnaum

Jam Kinneret - Jezioro Tyberiadzkie - Galilejskie - Genezaret

Większość z apostołów Jezusa Chrystusa pochodziła z rybackich miejscowości położonych nad Jeziorem Tyberiadzkim. W tamtych czasach istniało tam wiele osad połączonych z sobą drogami i powiązaniami handlowymi. W ogólny sposób Ewangelia Marka, Ewangelia Mateusza i Ewangelia Łukasza opisują sposób powołania przez Jezusa swoich apostołów nad brzegami jeziora – Szymon i jego brat Andrzej oraz bracia Jakub i Jan byli rybakami. Najsłynniejsze kazanie na górze również było wygłoszone nad jeziorem, tak jak i liczne dokonywane przez Jezusa cuda i uzdrowienia chorych. To właśnie z tych powodów Jezioro Tyberiadzkie ma duże znaczenie dla chrześcijan

Jam Kinneret - Jezioro Tyberiadzkie - Galilejskie - Genezaret

Tabga

Kościół Prymatu św. Piotra

Region był wspominany po raz pierwszy w I wieku p.n.e. przez żydowskiego historyka Józefa Flawiusza. Odwiedziła go w V w. hiszpańska pątniczka Egeria. W średniowieczu nazywany był Tabula Domini (łac. Stół Pański) ze względu na tradycję chrześcijańską‚ lokalizującą właśnie w tym miejscu scenę posiłku, który miał być przygotowany i spożyty przez zmartwychwstałego Jezusa. Epizod opisuje ewangelista Jan w 21 rozdziale swojej ewangelii. W Tabdze miały również miejsce cudowne rozmnożenie chleba oraz ogłoszenie ewangelicznych błogosławieństw

Tabga

Kościół Prymatu św. Piotra

Tabga

Kościół Prymatu św. Piotra

Kościół Prymatu św. Piotra
skała "Mensa Christi" zwana też "Stołem Pana"

Kościół Prymatu św. Piotra
skała "Mensa Christi"

Tabga

Kościół Prymatu św. Piotra

Tabga

Tabga

Kościół Rozmnożenia chleba i ryb

Kościół Rozmnożenia chleba i ryb
ołtarz i skała na, której Jezus dokonał cudownego rozmnożenia chleba i ryb

Ginnosar

Muzeum Jigal Allona

W 1986 roku dwaj bracia z kibucu, Mojżesz i Juval Lufan, odnaleźli na dnie jeziora (którego poziom opadł do rekordowo niskiego stanu) odkryli pozostałości drewnianej łodzi. Datowane metodą radiowęglową na okres między 100 p.n.e. a 67 n.e. znalezisko okrzyknięto łodzią Jezusa. Łódź ma 8,2 m długości i 2,3 m. szerokości. W pobliżu znaleziono również resztki ceramiki. W czasie prac restauratorskich zastosowano nowatorską metodę, zabezpieczając wrak warstwą pianki poliuretanowej i spławiając do centrum badawczego. Po zakończonych w 1995 roku pracach łódź została przewieziona do tutejszego muzeum im. Yigala Alona, gdzie udostępniono ją zwiedzającym. To nowoczesne muzeum gromadzi archeologiczne i etnograficzne zabytki. Eksponatowi towarzyszy multimedialna wystawa o budowie łodzi, czasach jej powstania i sposobach ratowania

Jam Kinneret - Jezioro Tyberiadzkie - Galilejskie - Genezaret

Tyberiada

Kasr al-Jahud - zachodni brzeg Jordanu

Kasr al-Jahud

Nahar Hayarden - Jordan

Kasr al-Jahud

Nahar Hayarden - Jordan
odnowienie chrztu

Kasr al-Jahud

Kasr al-Jahud

W Nowym Testamencie Jordan wymieniony został jako miejsce chrztu Jezusa i Żydów dokonywanego przez Jana Chrzciciela. Według tradycji za miejsce, w którym chrzcił Jan Chrzciciel uznaje się Kasr al-Jahud

Kasr al-Jahud

Jam haMelach - Morze Martwe

Ok. 17 tys. lat temu poziom wody Morza Martwego był tak wysoki, że łączyło się ono z leżącym na północ Jeziorem Tyberiadzkim. W ciągu wieków przylegały do niego różne nazwy: Morze Cuchnące, Morze Diabelskie czy też Jezioro Asfaltowe. W Biblii nazwano je Morzem Słonym oraz Morzem Araby[2]. Według tradycji głęboko na dnie leżą ruiny Sodomy i Gomory. Dlatego jest ono także znane jako Morze Sodomy lub Morze Lota – opisanego w Biblii świadka tragicznych wydarzeń związanych z tymi miastami. W pobliżu Morza Martwego znajduje się starożytna twierdza Masada oraz miejsce odnalezienia zwojów z Kumran. Niezwykłe stężenie soli sprawia, że na powierzchni z łatwością unoszą się ludzie nieumiejący pływać. Rzymski wódz Wespazjan, chcąc sprawdzić to zjawisko, kazał wrzucać do wody jeńców. Poziom wody w Morzu Martwym spada. Przez ostatnie 40 lat powierzchnia morza zmniejszyła się o 30%. W ostatnich latach proces ten nasilił się i obecnie spadek sięga blisko 1 metra rocznie. W 2013 roku Jordania i Izrael podpisały umowę, na mocy której ma powstać Kanał/rurociąg Dwóch Mórz o długości ok. 180 km transportujących wodę z Morza Czerwonego do Morza Martwego. Ma to opóźnić proces wysychania Morza Martwego. Lustro wody znajduje się w najniższym punkcie Ziemi, 430,5 m p.p.m. (stan na 2017 r.) i ciągle się obniża. Kryptodepresja sięga 817 m p.p.m. Jezioro to wykazuje bardzo duże zasolenie – średnio 26%. Na powierzchni zasolenie wynosi ok. 22%, a na głębokości 50 m – 36%

Jam haMelach - Morze Martwe

Błoto to po prostu szlam odkładający się na brzegach Morza Martwego w wyniku stałego odparowywania zbiornika. Jest bogate w około 40 minerałów, m.in. potas, wapń, magnez, jod, sód, żelazo, fluor, bromki, siarczany, dwuwęglany, chlorki. Połączenie pierwiastków i minerałów oraz substancji organicznych powoduje powstanie perły wśród środków kosmetyczno-leczniczych

Jam haMelach - Morze Martwe

Jerycho

Jerycho jest jednym z najstarszych miast świata i prawdopodobnie najstarszym nieprzerwanie istniejącym siedliskiem ludzkim.W pobliżu obecnego Jerycha już 9000 lat temu istniały trzy odrębne siedliska ludzkie. Było to spowodowane najprawdopodobniej dogodną lokalizacją – w pobliżu źródła wody i prowadzącego ze wschodu na zachód szlaku na północ od Morza Martwego

Jerycho

Na pustkowiu nieopodal Jerycha wznosi się Góra Kuszenia (Mount of Temptation). Ewangeliści umieszczają scenę kuszenia bezpośrednio po chrzcie Jezusa w Jordanie. ''Pełen Ducha Świętego, powrócił Jezus znad Jordanu i przebywał w Duchu Świętym na pustyni, gdzie był kuszony przez diabła''. Tradycja umieszcza Górę Kuszenia na Gabel Quruntul na zachód od starożytnego Jerycha. Ze szczytu tej góry roztacza się wspaniały widok na dolinę Jordanu i Góry Moab. Z tego miejsca szatan miał ukazać Jezusowi piękno i bogactwo królestwa tej ziemi. Na wschodnim zboczu góry znajduje się grota, w której Chrystus miał przebywać w czasie 40-dniowego postu. Tutaj w VI wieku została wybudowana kaplica. Od tego czasu żyli tu w pustynnych grotach mnisi, spędzając czas na modlitwach. Dwieście lat później wzniesiono tu pierwszy klasztor poświęcony Najświętszej Marii Pannie. Od XIII wieku pozostawała ona opuszczona aż do roku 1874, kiedy to prawosławni Grecy wybudowali tam monastyr . Do klasztoru można dziś wyjechać kolejką linową

Yerushalayim - Jerozolima

Ściana Płaczu - mur zachodni

Yerushalayim - Jerozolima

Zgodnie z żydowską tradycją odwiedzający Ścianę Płaczu wkładają w szczeliny muru karteczki z prośbami do Boga. Od czasu, gdy w 2000 r. podczas jubileuszowej pielgrzymki do Ziemi Świętej gest ten uczynił także Jan Paweł II (jego kartkę można oglądać na wystawie w Jad Waszem)

Yerushalayim - Jerozolima

Ściana Płaczu - mur zachodni

dwunastometrowa część muru wydzielona dla modlących się kobiet

Yerushalayim - Jerozolima

Ściana Płaczu - mur zachodni

dwunastometrowa część muru wydzielona dla modlących się kobiet

Yerushalayim - Jerozolima

Ha-Kotel ha-Ma’arawi - Ściana Płaczu – przypuszczalna pozostałość Świątyni Jerozolimskiej. W chwili obecnej jest to najświętsze miejsce judaizmu. Zachowane mury mogą być fragmentem Drugiej Świątyni wybudowanej na wzgórzu Moria. Ściana Płaczu może być częścią Świątyni Jerozolimskiej (muru herodiańskiego), odbudowanej przez Heroda, a zniszczonej przez Rzymian. Nazwa pochodzi od żydowskiego święta opłakiwania zburzenia świątyni przez Rzymian, obchodzonego corocznie w sierpniu. Wierni zgodnie z tradycją wkładają między kamienie ściany karteczki z prośbami do Boga. Jedynie połowa muru, włączając w to 17 rzędów kamieni znajdujących się poniżej poziomu gruntu, ma pochodzić z okresu Drugiej Świątyni i zostały zbudowane około 19 roku p.n.e. przez Heroda Wielkiego. Pozostałe części zostały dodane w VII wieku lub później. Nazwa Mur Zachodni odnosi się nie tylko do części muru przylegającej do dużego placu w Dzielnicy Żydowskiej, ale również do ukrytego za budynkami fragmentu biegnącego wzdłuż całej długości Wzgórza Świątynnego (Wzgórza Moria). Jednym z takich fragmentów jest Mały Mur Zachodni – 8-metrowej długości fragment znajdujący się w Dzielnicy Muzułmańskiej. Ściana Płaczu była celem pielgrzymek i miejscem modlitwy Żydów od wielu wieków. Pierwsze wzmianki na ten temat pochodzą z IV wieku naszej ery. Poczynając od połowy XIX wieku Żydzi podjęli wiele niezależnych prób wykupienia praw do muru i przylegającej do niego okolicy, jednak żadna z nich nie zakończyła się sukcesem. Z początkiem wieku XX oraz narodzinami ruchu syjonistycznego Mur Zachodni stał się przedmiotem wielu sporów pomiędzy społecznością żydowską a muzułmańską. Muzułmańscy przywódcy religijni obawiali się, że nacjonaliści żydowscy żądania praw do Muru w przyszłości rozszerzyć mogą na całe leżące poza nim Wzgórze Świątynne, na którym niegdyś stała ich Druga Świątynia i dalej na całą Jerozolimę. Gdy zamieszki u podnóża Ściany Płaczu stały się coraz częstsze, w 1930 roku powołano międzynarodowy zarząd sprawujący opiekę nad Wzgórzem Świątynnym i jego okolicą, który ustanowił zasady dostępu do niego dla Żydów i muzułmanów. W 1948 roku, po wojnie arabsko-izraelskiej mur przeszedł pod kontrolę Jordanii i pozostawał pod nią przez 19 lat, aż do zajęcia Jerozolimy przez Izrael w 1967 roku. W czasie tym mur był dla Żydów niedostępny. Ściana Płaczu jest podzielona na 48-metrową część dla mężczyzn i 12-metrową dla kobiet. Ponadto kobietom nie wolno na głos odmawiać modlitw, śpiewać, czytać Tory oraz zakładać rytualnego szalu modlitewnego. Czynności te mogą wykonywać tylko mężczyźni. Żydówkom, które złamią powyższe przepisy grozi, nawet obecnie, areszt ze strony policji i atak haredim - ultraortodoksyjnych żydów

Yerushalayim - Jerozolima

Ha-Kotel ha-Ma’arawi - Ściana Płaczu

Yerushalayim - Jerozolima

Via Dolorosa - Droga Krzyżowa - Droga Cierpienia

Yerushalayim - Jerozolima

Via Dolorosa - III Stacja (Jezus upada po raz pierwszy)
niewielka kaplica, zbudowana w 1947 przez byłych żołnierzy armii Andersa

Yerushalayim - Jerozolima

Via Dolorosa - III Stacja

Yerushalayim - Jerozolima

Via Dolorosa

Yerushalayim - Jerozolima

Łuk Ecce Homo

Według przekazów biblijnych (Ewangelia według św. Jana) oraz tradycji, ukazanie ubiczowanego Jezusa tłumowi miało miejsce przed wejściem do Twierdzy Antonia. Z zabudowań twierdzy nic do dzisiaj nie ocalało. Tradycyjnie pielgrzymi czcili to zdarzenie w miejscu, gdzie dzisiaj znajdują się pozostałości po łuku triumfalnym cesarza Hadriana ze 135 n.e. (nazywanym "Łukiem Ecce Homo" z powodu faktu, że w XIII wieku wmurowano weń 2 płyty litostratosu)

Yerushalayim - Jerozolima

Via Dolorosa

Yerushalayim - Jerozolima

Bazylika świętej Anny

Miejsce narodzenia Najświętszej Maryi Panny, matki Jezusa Chrystusa

Yerushalayim - Jerozolima

Bazylika świętej Anny

Miejsce narodzenia Najświętszej Maryi Panny, matki Jezusa Chrystusa

Yerushalayim - Jerozolima

Bazylika świętej Anny

Miejsce narodzenia Najświętszej Maryi Panny, matki Jezusa Chrystusa

Yerushalayim - Jerozolima

Bazylika świętej Anny

Miejsce narodzenia Najświętszej Maryi Panny, matki Jezusa Chrystusa

Yerushalayim - Jerozolima

Bazylika świętej Anny

Miejsce narodzenia Najświętszej Maryi Panny, matki Jezusa Chrystusa

Yerushalayim - Jerozolima

Via Dolorosa - Kościół Biczowania

Yerushalayim - Jerozolima

Via Dolorosa - Kościół Biczowania

Yerushalayim - Jerozolima

Via Dolorosa - IV Stacja (Jezus spotyka Maryję)

Yerushalayim - Jerozolima

Via Dolorosa - V Stacja (Szymon Cyrenejczyk pomaga Jezusowi)

Yerushalayim - Jerozolima

Odcisk dłoni Jezusa, który zgodnie z tradycją miał zachwiać się w tym miejscu pod ciężarem krzyża i oprzeć dłoń o mur

Yerushalayim - Jerozolima

Via Dolorosa

Ostatnie metry przed Golgotą. W murze grecko-prawosławnego klasztoru św. Karalambosa umieszczono mały czarny kamień z krzyżem i greckim napisem IC XC NIKA (Jezus Chrystus zwycięża)

Yerushalayim - Jerozolima

Via Dolorosa - VI Stacja (Jezus spotyka Weronikę)

Yerushalayim - Jerozolima

Via Dolorosa - IX Stacja (Jezus upada po raz trzeci)

Yerushalayim - Jerozolima

etiopski klasztor na dachu Bazyliki Grobu Bożego

Yerushalayim - Jerozolima

Dziedzińca Klasztoru Etiopskiego

Yerushalayim - Jerozolima

Dziedzińca Klasztoru Etiopskiego

Yerushalayim - Jerozolima

Dziedzińca Klasztoru Etiopskiego

Yerushalayim - Jerozolima

o. Eleazar

Bazylika Grobu Pańskiego

Bazylika Grobu Pańskiego - Grób Boży

Naukowcy otworzyli go po raz pierwszy w historii. Jak mówią, to sensacja. Wyniki badań pokazują, że Edykuła jest w tym samym miejscu, w którym ok. 1,7 tys. lat temu ją wybudowano. To tam Jezus miał być złożony po zdjęciu z krzyża, a potem zmartwychwstać. Prace konserwatorskie przeprowadzone na przełomie 2016 i 2017 r. w obrębie Edykuły - niewielkiego kościółka wybudowanego w bazylice Grobu Bożego, okalającego prawdopodobny grobowiec Jezusa - trwały kilka miesięcy. Wykonał je zespół naukowo-konserwatorski z Narodowego Uniwersytetu Technicznego w Atenach kierowany przez prof. Antonię Moropoulou. Uczeni odkryli m.in. ściany jaskini grobowej, marmurową płytę z wygrawerowanym krzyżem bizantyjskim oraz zaprawę murarską użytą za panowania cesarza Konstantyna Wielkiego

Bazylika Grobu Pańskiego - Grób Boży

Bazylika Grobu Pańskiego

Bazylika Grobu Pańskiego - Kamień Namaszczenia - widok z Golgoty

Bazylika Grobu Pańskiego - Kamień Namaszczenia

Otoczony lampionami i świecami, znajduje się na poziomie posadzki na wprost wejścia do bazyliki, bezpośrednio po zejściu z Kalwarii. Upamiętnia on przygotowanie do pogrzebu zdjętego z krzyża ciała Jezusa. Zgodnie ze zwyczajem żydowskim tej czynności podjęli się mężczyźni, w tym wypadku obcy, obaj faryzeusze, Józef z Arymatei i Nikodem, którzy pospiesznie obmyli zwłoki, namaścili je olejkami, obłożyli mirrą i aloesem, i owinęli w płótna przed złożeniem do grobu. Obecny, różowawy, prostokątny kamień został ułożony po pożarze bazyliki w 1808 roku, na miejscu jego XII-wiecznego poprzednika. Lampiony w liczbie ośmiu oznaczają równą przynależność doń czterech głównych wyznań chrześcijańskich: prawosławnych, katolików, ormian i koptów

Bazylika Grobu Pańskiego - Golgota

Bazylika Grobu Pańskiego - Golgota

Miejsce kaźni zostało dokładnie oznaczone w czasach Konstantyna. Jego matka św. Helena w 326 roku znalazła relikwie Krzyża Świętego. Złożono je w bazylice. Na początku V wieku cesarz Teodozjusz II ufundował złoty krucyfiks wysadzany drogimi kamieniami, a przetrwał on do najazdu Perskiego. Dzisiaj jest w tym miejscu wspomniany wcześniej srebrny krąg z otworem. Aby włożyć tam rękę, należy nisko uklęknąć pod ołtarzem. W czasie wykopalisk archeologicznych znaleziono unikatowy dowód historyczny. To kości ukrzyżowanego mężczyzny przebite gwoździami. Pochodzą z czasów Chrystusa

Bazylika Grobu Pańskiego - Golgota

Bazylika Grobu Pańskiego - Kaplica Adama

Pod kaplicą Kalwarii, na poziomie posadzki bazyliki, znajduje się kaplica Adama, nazwana tak w nawiązaniu do głębokiej w treść opowieści, że pierwsze krople krwi Zbawiciela spłynęły z krzyża odkupienia na praojca ludzkości, Adama, który tym samym pierwszy dostąpił łaski wyzwolenia z otchłani. Pobożna legenda bowiem chciała widzieć grób Adama właśnie na Kalwarii. Temat ten wszedł na stałe do ikonografii chrześcijańskiej i symboliczna czaszka Adama znajduje się często pod krzyżem Chrystusa

Bazylika Grobu Pańskiego - Kaplica Adama

Bazylika Grobu Pańskiego

Bazylika Grobu Pańskiego

Yerushalayim - Jerozolima

Yerushalayim - Jerozolima

Yerushalayim - Jerozolima - Syjon

Bazylika Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny

Miejsce to otaczano czcią już we wczesnym chrześcijaństwie, uważając że tu nastąpiło zaśnięcie i wniebowzięcie Maryi, matki Jezusa Chrystusa

Yerushalayim - Jerozolima

Coenaculum - Wieczernik

Według tradycji chrześcijańskiej sala, w której Jezus umył uczniom nogi, odbywała się Ostatnia Wieczerza, Jezus ukazał się apostołom i w której nastąpiło zesłanie Ducha Świętego w dniu Pięćdziesiątnicy. Badacze lokują tutaj także miejsce wygłoszenia przez Piotra Apostoła kazania w dniu Pięćdziesiątnicy. Zachowały się także historyczne przekazy świadczące o tym, że w istniejącym tam przed wiekami sanktuarium chrześcijańskim przechowywana była korona cierniowa oraz kolumna przy której biczowany był Jezus

Coenaculum - Wieczernik

Drzewko oliwne ofiarowane przez Jana Pawła II w 2000 roku. Z pnia drzewa wyrastają trzy gałęzie, które mają symbolizować trzy główne religie monoteistyczne

Yerushalayim - Jerozolima - Syjon

Grób Dawida

Grobowiec na Górze Syjon w Jerozolimie czczony przez żydów i muzułmanów jako miejsce pochówku biblijnego króla Dawida. Autentyczność grobu jako rzeczywistego miejsca pochówku Dawida jest wątpliwa. Zgodnie z Biblią (1 Krl 2,10) Dawid został pochowany, podobnie jak inni królowie żydowscy, na wzgórzu Ofel położonym ok. 700 metrów na wschód. Być może tradycja sytuująca grób na sąsiednim wzgórzu wywodzi się z czasów bizantyńskich. Badający historię budowli archeolog Bargil Pixner OSB zwraca uwagę, że struktura, w której lokalizowany jest rzekomy grób Dawida, pochodzi z okresu rzymskiego i nie może być prawdziwym grobem tego władcy. Wyjaśnia on też, że domniemany grób Dawida został w rzeczywistości zbudowany przez krzyżowców jako symboliczne miejsce wspomnienia króla. Według badacza krzyżowcy ustawili w tym miejscu pusty sarkofag, który – najpierw przez żydów, a później przez muzułmanów – został uznany za autentyczne miejsce spoczynku Dawida

Yerushalayim - Jerozolima - Syjon

Yerushalayim - Jerozolima

Bêṯ Leḥem - Betlejem

Grota Mleczna - Grota Panny Maryi

Bêṯ Leḥem - Betlejem

Grota Mleczna - Grota Panny Maryi

Tradycja przekazuje, że Matka Boska podczas ucieczki do Egiptu, w tym miejscu karmiła Jezusa. W czasie karmienia krople mleka spadły na skałę, a kamień wykutej w tym miejscu groty zabarwił się na biało. Kult Matki Boskiej Karmiącej jest ważny w kościele katolickim i na chrześcijańskim Wschodzie. Grota Mleczna w Betlejem poświęcona jest tajemnicy macierzyństwa Marii. Kobiety wszelkich wyznań (przede wszystkim chrześcijanki i muzułmanki) przychodzą tu modlić się w różnych intencjach. Przy sanktuarium znajduje się sala z ekspozycją fotografii dzieci z całego świata, które zostały uzdrowione. Popularne relikwie „mleka Matki Boskiej” to sproszkowane fragmenty białej skały (tuf). Były sprowadzane do kościołów Europy już w VI wieku. Fiolki z tą „relikwią” wywołują sporo nieporozumień. Praktykę tę opisano dokładnie już w XIII wieku. Przez ciągłe pobieranie tufu nie można ustalić pierwotnej formy Groty Mlecznej

Bêṯ Leḥem - Betlejem

Bazylika Narodzenia Pańskiego

Bêṯ Leḥem - Betlejem

Bazylika Narodzenia Pańskiego

Miejsce Narodzenia Chrystusa z łacińską srebrną gwiazdą z 1717 roku

Grota pozbawiona jest dopływu naturalnego światła z zewnątrz. Jej wnętrze rozświetlają oprócz lamp elektrycznych 53 lampy oliwne. Ich użycie ściśle reguluje obowiązujące na terenie bazyliki Status Quo. Do kościoła rzymskokatolickiego należy 19 lamp. Ściany groty okrywa ogniotrwała tapeta z 1874 roku, dar prezydenta Republiki Francuskiej Patrice'a Mac-Mahona. Do katolików, oprócz dużych 19 lamp u sklepienia groty, tapety i szeregu obrazów należą cztery lampy, które dzień i noc palą się w pobliżu srebrnej gwiazdy przy miejscu narodzenia Grota pozbawiona jest dopływu naturalnego światła z zewnątrz. Jej wnętrze rozświetlają oprócz lamp elektrycznych 53 lampy oliwne. Ich użycie ściśle reguluje obowiązujące na terenie bazyliki Status Quo. Do kościoła rzymskokatolickiego należy 19 lamp. Ściany groty okrywa ogniotrwała tapeta z 1874 roku, dar prezydenta Republiki Francuskiej Patrice'a Mac-Mahona. Do katolików, oprócz dużych 19 lamp u sklepienia groty, tapety i szeregu obrazów należą cztery lampy, które dzień i noc palą się w pobliżu srebrnej gwiazdy przy miejscu narodzeni

Yerushalayim - Jerozolima

Har ha-Zeitim - Góra Oliwna

Yerushalayim - Jerozolima

Har ha-Zeitim - Góra Oliwna - Kaplica Wniebowstąpienia

Yerushalayim - Jerozolima

Kościół Pater Noster

Yerushalayim - Jerozolima

Kościół Pater Noster

Tablice, z tekstem modlitwy Ojcze Nasz w ok. 130 językach świata

źródło:

https://sprawiedliwi.org.pl/pl/o-sprawiedliwych/instytut-yad-vashem/ogrod-sprawiedliwych-wsrod-narodow-swiata

http://www.world-adventure.net/show_foto.php?foto_id=2361

http://www.krajoznawcy.info.pl/izrael-hajfa-ogrody-bahaitow-56387/2

http://zamki.rotmanka.com/portfolio/izrael-kana-galilejska-kosciol-pierwszego-cudu/

http://www.mariuszrosik.pl/?p=9991

http://magia-natury.pl/bloto-z-morza-martwego-bomba-mineralna-dla-twojej-skory/index.html

https://www.mojewycieczki.org/g%C3%B3ra-kuszenia.html

http://wyborcza.pl/7,75400,22801185,grob-jezusa-juz-prawie-bez-tajemnic.html

https://www.deon.pl/religia/pielgrzym-pielgrzymka/art,13,bazylika-grobu-panskiego-w-jerozolimie,strona,2.html

strona prywatna - kopiowanie i rozpowszechnianie materiałów zabronione

IZRAEL & PALESTYNA 2014

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz