Dresden
kliknij w zdjęcie aby je powiększyć
Dresden
Stacja Kolejowa Dresden-Neustadt
Druga co do wielkości po Dresden Hauptbahnhof
Dresden
Stacja Kolejowa Dresden-Neustadt
Dresden
Stacja Kolejowa Dresden-Neustadt
Stacja Kolejowa Dresden-Neustadt
Dresden
Stacja Kolejowa Dresden-Neustadt
Dresden
Stacja Kolejowa Dresden-Neustadt
Dresden
Stacja Kolejowa Dresden-Neustadt
Dresden
Stacja Kolejowa Dresden-Neustadt
Dresden
Dresden
Dresden
Kunsthofpassage - Hof de Tiere (Dziedziniec Zwierząt)
Dresden
Kunsthofpassage - Hof de Tiere (Dziedziniec Zwierząt)
Kunsthofpassage (nazywany przez mieszkańców Drezna po prostu Kunsthof) tworzy pięć połączonych ze sobą podwórek XIX-wiecznych kamienic. Każde podwórko zaprojektował inny artysta, każde ma inny styl i charakter. Pomysł na to niezwykłe miejsce zrodził się w 1997 roku, gdy miasto odnawiało zniszczoną kamienicę przy Görlitzer Strasse. Postanowiono połączyć podwórka i stworzyć galerię sztuki na świeżym powietrzu. Kunsthof otwarto w 1999 roku - właśnie obchodzi dwudziestolecie istnienia
Dresden
Kunsthofpassage - Hof de Tiere (Dziedziniec Zwierząt)
Dresden
Najsłynniejsze podwórko to "Hof der Elemente" - stworzyła je trójka artystów - Anette Paul, Christoph Rossner i André Tempel. Na pomalowanej na niebiesko elewacji domu umieścili system metalowych rur i lejków, które stworzyły instrument muzyczny. Podobno podczas deszczu instrument gra
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Stary cmentarz żydowski w Dreźnie to najstarszy zachowany cmentarz żydowski w Saksonii . Znajduje się na północ od drogi Bautzner przy drodze Pulsnitzer (pierwotnie Juden-Gasse) w Neustadt , w pobliżu kościoła Marcina Lutra i jest jednym z najmniejszych cmentarzy w Dreźnie o powierzchni 3500 metrów kwadratowych. Jest chroniony jako zabytek kultury
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Mleczarnia założona przez braci Pfund, w oryginale Pfunds Molkerei, to założona w roku 1880 „Najpiękniejsza mleczarnia świata“ – tak brzmi wpis w księdze rekordów Guinnessa. Wnętrze sklepu jest wyłożone fantazyjnie ilustrowanymi płytkami w stylu neorenesansowym. Ręczne malowidła na ścianach, posadzce i ladzie wykonał dział artystyczny drezdeńskiej fabryki fajansów „Dresdner Steingutfabrik Villeroy und Boch”. Założyciel Paul Pfund zaczął sprzedawać świeże mleko w mieście. Posiadał 6 krów. Ich dojenie odbywało się w witrynie sklepowej, tak, aby klienci mogli je widzieć. Dowożone w tamtych czasach mleko ze wsi do miasta często docierało już zepsute, ponieważ nie było odpowiednio chłodzone. Sprzedawanie świeżego mleka krowiego w mieście sprawiło, że Paul Pfund odniósł niebywały sukces. Dziś w starej mleczarni, która działa jak magnes na każdego, kto ją odwiedza, oprócz świeżego mleka oraz ogromnej ilości serów, można kupić mydła, kosmetyki, słodycze na bazie mleka, a także pocztówki, puszki, magnesy i wiele innych. Chętni mogą skosztować na miejscu świeżego mleka oraz wyśmienitych serów. Poziom wyżej znajduje się niemała restauracja, w której można na chwilę usiąść i posilić się przed dalszym zwiedzaniem
Dresden
Pfunds Molkerei
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Pfunds Molkerei
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Kościół Marcina Lutra
Dresden
Kościół Marcina Lutra
Dresden
Kościół Marcina Lutra
Dresden
Kościół Marcina Lutra
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Złoty Jeździec
Pomnik odsłonięto w 1736 roku, budowę sfinansował August III Sas chcąc w ten sposób uhonorować swojego ojca. Projekt rzeźby wyszedł spod ręki Jeana Josepha Vinache’a
Dresden
Złoty Jeździec
Dresden
Złoty Jeździec
Dresden
Dresden
Brühlsche Terrasse - Tarasy Brühla
Tarasy Brühla są elementem trasy spacerowej wiodącej nad Łabą i znajdującej się w najbliższym sąsiedztwie drezdeńskich atrakcji turystycznych. Zostały one zbudowane na pozostałościach drezdeńskich umocnień. Są oddalone od rzeki i oddzielone od niej jej terasami oraz nadrzeczną drogą, stanowiąc integralną całość ze ścianą zabudowy staromiejskiej i będąc zwieńczeniem muru zaporowego. Tarasy zawdzięczają nazwę Henrykowi Brühlowi, który na miejscu ich obecnego przebiegu w latach 1739-1748 wybudował dla siebie pałac. Dziesięć lat później cały okalający pałac teren, wraz z częścią nadrzeczną, został podarowany Brühlowi przez elektora saskiego w ramach nagrody za wprowadzenie innowacji w podatku od przyrostu wartości majątku. W 1814 roku tarasy zostały udostępnione mieszkańcom miasta jako własność publiczna; z czasem powstały tu liczne kawiarnie i restauracje. Tarasy, podobnie jak miasto, zostały doszczętnie zniszczone podczas bombardowania Drezna w lutym 1945. W latach 1965-1968 przeprowadzono na tych terenach wykopaliska i badania pozostałości umocnień. Tarasy odbudowano w następnych latach. W 1990 roku udostępniono znajdujące się pod tarasami podziemia z renesansowymi sklepieniami. Od 1993 roku tarasy są pod zarządem Staatliche Schlösser und Gärten Dresden (Państwowych Pałaców i Ogrodów Drezna). Obecnie trudno jest określić, ile procent pierwotnej, oryginalnej zabudowy zostało wykorzystane w rekonstrukcji, jakkolwiek wygląd tarasów odpowiada historycznemu
Dresden
Katedra św. Trójcy
Świątynia katolicka usytuowana nieopodal rezydencji Wettynów na Starym Mieście znana również w literaturze jako Kościół Dworski. Kościół Dworski jest jedną z największych nowożytnych budowli sakralnych wzniesionych na terenie Saksonii. Świątynia w stylu późnego baroku została wzniesiona na zlecenie Augusta III Sasa przez włoskiego architekta Gaetano Chiaveriego w latach 1739-1751. Uroczysta msza święta z okazji konsekracji miała miejsce 29 czerwca 1751. Podczas nalotu na Drezno 13 – 15 lutego 1945 kościół został zniszczony, w wyniku runięcia większości dachów do wnętrza. Ocalała wieża i większa część dekoracji rzeźbiarskiej elewacji zewnętrznych. W czerwcu 1945 odprawiono pierwszą mszę świętą. Odbudowa trwała do 1965. W 1980 dawny kościół dworski został podniesiony do godności katedry diecezji drezdeńsko-miśnieńskiej. Jest on jednocześnie siedzibą parafii na Starym Mieście
Dresden
Katedra św. Trójcy
Dresden
Schody prowadzące na Tarasy Brühla często zwane również „balkonem Europy”. Powstały w pierwszej połowie XVIII wieku na bastionach drezdeńskiej twierdzy
Dresden
Denkmal "Friedrich August dem Gerechten"
Pomnik Fryderyka Augusta IDresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Kathedrale Ss. Trinitatis
Katedra św. Trójcy
Katedra św. Trójcy
Dresden
Pomnik króla Jana Wettyna
Dresden
König-Johann-Denkmal
Pomnik króla Jana Wettyna
Dresden
Dresden
Opera Sempera została zaprojektowana przez architekta Gottfrieda Sempera w stylu włoskiego neorenesansu i wzniesiona w latach 1838–1841. Dokładnie 30 lat później od rozpoczęcia budowy, budynek został strawiony przez pożar. Kolejny raz opera płonęła podczas bombardowania Drezna przez aliantów w 1944 roku. Została zburzona w 1945 r., wiernie odrestaurowana i ponownie otwarta w 1985 r. jako scena Saksońskiej Opery Państwowej i orkiestry symfonicznej Staatskapelle Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Katedra św. Trójcy i Zamek Rezydencyjny
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Pałac Zwinger Jest zaliczany do najbardziej znaczących budowli późnego baroku w Europie. Nazwa „Zwinger” pochodzi od położenia budynku, na obszarze, który niegdyś znajdował się pomiędzy zewnętrznymi i wewnętrznymi murami obronnymi. Zwinger został zbudowany etapowo w latach 1709–1732 na terenach mieszczących się niegdyś poza obrębem średniowiecznych, wewnętrznych fortyfikacji Drezna, na których w XVI wieku prowadzono rozbudowę tychże fortyfikacji, zahamowaną przez powódź z 1570 roku na rzece Weißeritz, dopływie Łaby. Zaprojektował go znany architekt Matthäus Daniel Pöppelmann na zlecenie Augusta II Mocnego, elektora Saksonii, który w 1697 roku został wybrany na króla Polski. Król August II, słynący z zamiłowania do przepychu i luksusu odbył w latach 1687–1689 podróż po Francji i Włoszech, podczas której miał okazję podziwiać m.in. pałac w Wersalu, do którego kilka lat wcześniej król Ludwik XIV przeniósł swój dwór. Po powrocie do Drezna saski monarcha zapragnął czegoś podobnie okazałego i spektakularnego dla siebie. W odpowiedzi na jego oczekiwania Pöppelmann z pomocą rzeźbiarza Balthasara Permosera stworzył późnobarokowy reprezentacyjny kompleks z otwartym w kierunku późniejszego Placu Teatralnego. Podczas bombardowania w 1945 roku Zwinger został prawie całkowicie zniszczony. Jego odbudowa rozpoczęła się jeszcze w tym samym roku, gdy Drezno znajdowało się pod radzieckim zarządem okupacyjnym. W 1951 roku otwarto dla zwiedzających dziedziniec i pierwszą odbudowaną część kompleksu. Całość prac rekonstrukcyjnych została zakończona w 1963 roku
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Zwinger - Pawilon Miejski
Dresden
Orszak Książęcy
Malowidło ścienne zdobiące zewnętrzną ścianę gmachu „Langer Gang”
Malowidło „Orszak książęcy” zostało wykonane w celu upamiętnienia 800–letniej historii władców z dynastii Wettynów, władających Saksonią w latach 1123–1918. W przedstawieniu znalazły się łącznie 94 osoby, z których 35 stanowią margrabiowie, hrabiowie, książęta i królowie Saksonii[6], w tym królowie Polski August II Mocny i August III Sas oraz książę warszawski Fryderyk August I, pozostałe 59 postaci to wizerunki podążających pieszo naukowców, artystów, rzemieślników, żołnierzy, dzieci i chłopów. Walther uwiecznił m.in. swoich nauczycieli Carla Gottlieba Peschela i Juliusa Hübnera, architekta Hermanna Nicolai, rzeźbiarzy Johannesa Schillinga i Ernsta Hähnla, malarza Adriana Ludwiga Richtera a na końcu orszaku umieścił swoją postać[5]. Ponadto namalował również 45 koni i dwa charty. Oprócz doskonałego podobieństwa portretu ukazanych postaci, na uwagę zasługuje także niezwykle szczegółowe historycznie odwzorowanie szat, zbroi i broni z tamtych czasów
Dresden
Orszak Książęcy
Dresden
Orszak Książęcy
Dresden
Orszak Książęcy
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Kościół Marii Panny
Kościół Marii Panny w Dreźnie, w skrócie: Kościół Mariacki – barokowy luterański kościół znajdujący się na drezdeńskim Neumarkt (pol. Nowy Rynek). Ta monumentalna świątynia to jeden z najbardziej znanych i rozpoznawalnych w Europie zabytków protestanckiej architektury sakralnej. Największy na świecie obok katedry w Strasburgu budynek wzniesiony z piaskowca, jego kopuła to najokazalsza tego typu konstrukcja wykonana z kamienia wśród kościołów leżących na północ od Alp. Kościół Mariacki wzniesiono w latach 1726–1743. Podczas II wojny światowej został w wyniku alianckich bombardowań miasta w nocy z 13 na 14 lutego 1945 bardzo poważnie uszkodzony i zawalił się ostatecznie rankiem 15 lutego. Za czasów NRD pozostał trwałą ruiną służącą za pamiątkę okropieństw wojny. Dopiero w 1985 zdecydowano o jego rekonstrukcji, jednak prace rozpoczęto dopiero po upadku Muru Berlińskiego w 1989 r. Trwającą w latach 1994–2005 odbudowę pomagały sfinansować Dresdner Bank, towarzystwa miłośników miasta oraz indywidualni darczyńcy z całego świata. 30 października 2005 r. kościół został ponownie konsekrowany i otwarty dla wiernych i turystów. Z pomnika wojny przeistoczył się w symbol pojednania
Dresden
Frauenkirche
Kościół Marii Panny
Kościół Marii Panny
Dresden
Frauenkirche
Kościół Marii Panny
Kościół Marii Panny
Dresden
Frauenkirche
Kościół Marii Panny
Kościół Marii Panny
Dresden
Frauenkirche
Kościół Marii Panny
Kościół Marii Panny
Dresden
Dresden
Dresden
Dresden
Most Augusta
Most Fryderyka Augusta – najstarszy most łączący brzegi Łaby. Bezpośrednio łączy obszary Starego i Nowego Miasta, które do XVI wieku stanowiły samodzielne części miasta. Pierwsze prace budowlane w miejscu przebiegu mostu zostały udokumentowane w Meissner Landchronik w roku 1070. Początkowo był to drewniany most, który został zniszczony wskutek powodzi i pochodu z 1118 roku. Most miał duże znaczenie dla poprawy przepustowości szlaków handlowych na północ. Do czasu jego zbudowania brzegi Łaby można było przekraczać tylko poprzez bród, który krzyżował się ze szlakami prowadzącymi do Starego Miasta. Za panowania króla Augusta II Mocnego w latach 1727–1731 wzniesiono nowy most z piaskowca według projektu Mateusza Daniela Pöppelmanna. Wtedy też most nazwano imieniem króla. Obecny most zbudowano w latach 1907–1910. Wówczas most nazwano imieniem Fryderyka Augusta III. Most został uszkodzony w trakcie II wojny światowej w 1945. Odbudowany w latach 1948–1949, nosił w latach 1949–1990 imię Georgiego Dymitrowa. W 1990 przywrócono historyczną nazwę Most Augusta z XVIII wieku
Dresden
Dresden
Dresden
Budynek położony w dzielnicy Friedrichstadt, zbudowany w latach 1907–1909 w stylu meczetu dla przedsiębiorcy tytoniowego Hugo Zietza. Pierwotnie mieściła się w nim fabryka tytoniu, a od 1997 jest wykorzystywany jako biurowiec. Budynek Yenidze został zbudowany w latach 1907–1909 dla niemieckiego przedsiębiorcy tytoniowego Hugo Zietza. Otrzymał nazwę Tabak- und Cigarettenfabrik Yenidze. Na pomysł zbudowania fabryki na wzór meczetu Hugo Zietz wpadł podróżując po Bliskim Wschodzie. Chciał on, żeby budynek jego fabryki odróżniał się od barokowej architektury Drezna. Bezpośrednim przykładem architektonicznym stał się grobowiec-mauzoleum Khair Beka w Kairze. Zlecenie zbudowania Yenidze otrzymał architekt Martin Hammitzsch. Nazwa budynku pochodzi od tureckiego regionu, w którym uprawiano tytoń. Hugo Zietz, dostawca wyrobów tytoniowych na dwór króla saskiego, produkował m.in. papierosy „Salem”. W owym czasie w jego fabryce było zatrudnionych 1500 pracowników, a warunki pracy, jak również system socjalny, uważane były za wzorowe. Aż do lat 30. XX w. Drezno stanowiło centrum przemysłu tytoniowego w Niemczech; jego 40 fabryk produkowało ponad 60 procent wszystkich wyrobów tytoniowych w tym kraju, a Yenidze było największym zakładem produkcyjnym
Dresden
Yenidze
źródło:
wikipedia.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz